Buhari’nin Ebu Hureyre’den rivayet ettiği bir hadiste Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur: ‘’Her kim beni rüyada görürse muhakkak beni görmüştür. Zira şeytan benim suretimde temessül edemez. Her kim kasıtlı olarak benim adıma yalan söylerse ateşte oturacağı yere hazırlansın’’(Buhari, ‘’İlim’’, 38; ‘’Edeb’’, 109; İbn Ebu Şeybe, el-Musannef, 6/174)
Bu rivayetten öncelikle şeytanın kişinin rüyasına annesi, babası ve sair yakınları dahil farklı insanların suretinde girebileceği anlaşılmaktadır. Şekline giremeyeceği kişi Hz. Peygamber’dir (s.a.v.) Diğer peygamberlerin bu hususta onun gibi olup olmadığı ise ihtilaflıdır. Münavi onların da bu hususta Hz. Peygamber (s.a.v.) gibi olduklarını söylemiştir. Ancak bazıları bunun Hz. Peygamber’in (s.a.v) hasaisinden olduğunu ifade etmiştir. (Münavi, Feyzü’l-kadir 6.cilt sayfa 131-132)
Nevevî’nin zikrettiğine göre alimler Hz. Peygamber’in (s.a.v.) rivayette yer alan ‘’Her kim beni rüyada görürse muhakkak beni görmüştür’’ sözünün yorumunda da ihtilaf etmişlerdir. Bazılarına göre kişi onu bilinen şemailinin dışında başka bir surette görse bile onu görmüş olduğunu dile getirmişlerdir. Kimilerine göre ise onu hayatında bilinen şekli üzere görenler gerçekten onu görmüş olurlar. Zira şeytan sadece o surete giremez. Başka suretlere girip de kendisinin peygamber olduğunu söyleyebilir. (Nevevi, el-Minhac 15. Cilt sayfa 24-25)