Cabir’den nakledildiğine göre Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurdu: ‘’Şeytan ezanı işittiği vakit Revha denilen yere kadar gider. Bir rivayette arkadan ses çıkartarak koşar adımlarla kaçıp oradan uzaklaşmaya çalışır. (Müslim, Salat, 15, 16, 17, 18)
Şeytanın en faziletli ibadet olan Kur’an okumadan ve namazdan kaçmayıp ezan sesinden kaçması, kıyamet gününde onu işittiğine şehadet etmemek içindir. Çünkü bir hadis rivayetine göre, müezzinin sesini işiten insanlar, cinler ve her şey kıyamet gününde onu işittiğine şehadet edecektir. Şeytan da her şeye dahildir. Yahut cinlerden sayılır.
Bazı alimler ‘’Şeytanın kaçması ezanın azametindendir. Çünkü ezan dinin bütün kurallarını ihtiva eder ve İslam’ın şearini işaretlerini ve sembollerini ilandır. Bunların can düşmanı olan şeytan, onları, işitmeye tahammül edemez demişlerdir.
Bir takımları şeytanın kaçmasını onu yeis ve ümitsizliğine bağlarlar. Zira şeytan tevhit ilanını duyunca vesvese vereceğinden ümidini keser. Fakat namaz kılan ve Kur’an-ı Kerim okuyarak Allah’a duada bulunan kimseden şeytan kaçmaz. Çünkü o hallerde kendisine vesvese kapıları açıktır. İstediği gibi vesveseyi hatırına getirebilir. O derecede ki namaz kılan kimse kendinden geçerek kaç rekat namaz kıldığını bile unutur. Demek ki ezanın büyük bir fazileti vardır. O derece ki şeytan onu işitince deliye döner; Başına en büyük felaket gelmiş gibi ne yapacağını şaşırır. (Ahmed Davudoğlu, Sahih-i Müslim Tercüme ve Şerhi )