Alıntı:
trhakan Nickli Üyeden Alıntı
Ağızdan dökülen Allah kelamı, adeta gideri olmayan bir banyoya devamlı akan su gibidir. Ortam o duanın enerjisi ne verdiğin karbondioksidin Allah lafsı ile birleşerek enerji yüklemesi ile dolar. Eğer sağlam bir itikat ve Gönülden şeksiz şüphesiz Allaha bağlıysan o ortam meleklerin uğrak yeri olur ve meleklerin olduğu yerde şeytanlar barınamaz. Melekler zaten yanımızdan hiç ayrılmazlar ama senin dualarının lezzetiyle onların çok korktuğu melekleri yanına çekmiş olursun.
Peki neden el açıp dua ediyoruz. Peygamber kıssaları ve hadisleri araştırırsanız şifa olduğunu görürsümnüz. Ağzınızdan avcunuza dökülen o üstüne söz söylenemeyecek yüce kelam ağzınızdan avcunuza dökülür oradanda o nurla yüzünüzü yıkarsınız. Bu yüzden dirki çok dua eden insanlar nur yüzlüdür.
En doğrusunu allah bilir.
|
Duadan sonra elleri yüze sürmekle ilgili dört hadis vardır: (a) İbn Abbas hadisi, İbn Mace nakletmiştir. Oldukça zayıftır. (b). Hz. Ömer hadisi. Tirmizi nakletmiştir. Zayıftır. (c). Saib b. Hallad hadisi zayıftır. (d) Yezid b. Said hadisi Ebu Davud nakletmiştir. Hadis muztarip olup her yönden zayıftır.
İbn Hacer ‘’Emali’l-ezkar’’ adlı eserinde ‘’ bu konuda sahih hadis yoktur’’ derken ‘’Buluğu’l-meram’’ da daha müsamahalı davranmış ve ‘’ bu hadislerin toplamı onu hasen derecesine çıkarır’’ demiştir. Kaynaklarda bazı alimlerin bu hadislerle ameli güzel gördüğü; Ahmed b. Hanbel, İmam Malik, Süfyan es Sevri’nin ise duadan sonra elleri yüze sürmeyi hoş karşılamadıkları geçer.