Ailemle sorunlarim cok yillara dayaniyor.Ben yaklaşik 10-12 yaslarimdayken teyzem bize gelmisti esiyle sorunlari yuzunden bir sure bizimle yasadi.Hatirliyorum bir gunteyzemi haril haril biseyler okurken gördüm.Cin suresini 300 kusur okudugunu sonlarina geldigini soyledi.Ailemle sıkintilarim teyzem gittikten sonra basladi bir anda degistiler uvey evlat muamelesi girmeye basladim.Ben de aksi bir insandim cok ama cok cetin tartismalarim oldu ta ki 5 yıl kadar once kalp krizi gecirene kadar.Çok riskli vesansimin %5 bile olmadigi açık kalp ameliyatindan sağ çiktim Rabbimin sonsuz rahmetiyle.Bu olay ailemin umrunda olmadi annem ve babam gelmediler başimda kalmadilar hastanede.Sadece ben degistim yildim yoruldum pes ettim.Sorunum sadece aile iliskilerim de degil konuskan aktif biri degilim,sessiz agirbasliyimdir fiziksel olarak fena degilim,tesetturluyum ama beni ilk kez goren kim olursa olsun sanki en buyuk dusmaniymisim gibi nefret ediyor benden hizla uzaklasiyor.Hic arkadasim ya da ozel biri olmadi.Ben de kactim insanlara .Eminim ki yuz yuze olsak burdaki site sakini tum kardesler abiler ablalar olarak siz de ilk anda benden nefret edeceksiniz.Hep yasadigim bu çünkü.Yalniz bu gün tuhaf bir sey oldu.89 yasindaki yatalak büyük halamin evine gitmistim.Onun antika bir radyosu var.Uzun yillardir durur kösede.Prize bagli degil fişi kayip,pil yok icinde aniden calisti.Benim bilincim sifirlandi ne caldigini hatirlayamiyorum hayal meyal dugmesine uzandim kapaliydi.O yarim saati hatirlamiyorum.Halam iyimisin diyormus yarim saat boyunca.Halama dedimki radyoyu duydunmu evet dedi fisi yokki tam 40 yildir calismiyordu Allah Allah dedi.Korkmasin diye baska konu actim.