Alıntı:
Erdmtk Nickli Üyeden Alıntı
Söylediklerinizin her birinde 100% hak veriyorum size. Burada genele yazamayacağım detaylar da mevcut, bu sebeple durumu tam manası ile ifade etmekte güçlük çekiyorum.
Mesela yalın arkadaşımız salavat tavsiye etmiş, öyle bir durum ki salavatı dahi devam ettiremiyorum. Aydınlık birşeyler yapayım diye niyetlendiğimde mutlaka bir şekilde o işten geri duruyorum. Ne bileyim örneğin korku geliyor bir anda, hiçbirşey olmasa tembellik geliyor. Ve bu halden bir türlü çıkamıyorum.
|
Ebû Hüreyre radıyallahu anhdan rivâyet edildiğine göre, Ebû Bekir es-Sıddîk radıyallahu anh: “Yâ Resûlallah! Bana sabahleyin ve akşamleyin okuyacağım mübarek kelimeleri öğretseniz de okusam” dedi. Allah’ın Elçisi de ona şu zikri okumasını tavsiye buyurdu:Allàhümme fâtıres semâvâti vel ardı, âlimel gaybi veşşehâdeti, rabbe külli şey’in ve melîkehû. Eşhedü enlâilâhe illâ ente. Eûzü bike min şerri nefsî ve şerriş şeytâni ve şirkihî “Ey gökleri ve yeri hiç yoktan yaratan, görünür ve görünmez her şeyi bilen Allahım! Ey her şeyin Rabbi ve sâhibi! Senden başka ilâh bulunmadığını kesinlikle söylerim. Nefsimin şerrinden, şeytanın şerrinden, onun Allah’a şirk koşmaya davet etmesinden sana sığınırım.”Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem sözüne devamla şöyle buyurdu:“Bu zikri sabahleyin, akşamleyin ve yatağa girdiğin zaman söyle’’ (Ebû Dâvûd, Edeb 100, 101, 5067; Tirmizî, Daavât 14, 95, nr. 3392, 3529) [İmam Nevevi El-Ezkar cilt 1]