Havas Okulu - Tekil Mesaj gösterimi

SiLence · 12.03.17, 17:13

Yağmurun griliği ve toprağın muhteşem kokusu arasında tekrar ortaya çıkan
beyin bulantısı. . .

Bana göre yağmuru seven insanlar melankolik değil aksine mutlu insanlardır.
Huzur veriyor, ruhumu yeniliyor, yağmur sesini dinleyerek kitap okumak, sıcak bir şeyler içmek, dışarı çıkıp ıslanmak, yağmur damlalarını hissetmek, yaşadığımı hatırlatıyor bana.

Yine böyle bir günde;
insanların bazen adını koyamadığı, yaşadıklarına anlam veremediği fakat bir o kadar da huzur verdiği için vazgeçemediği yağmur gibi duyguları üzerine bir kaç satır yazmak istedim.

Okursunuz, yazarsınız, sorgularsınız, yargılarsınız, araştırırsınız, etki tepki testi yaparsınız. His yanılması, göz kayması, duygu sapması, boşluk, depresiflik mi diye test ederseniz kendinizi. Ve mutlaka doğru veya yanlış bir sonuca ulaşırsınız. Ben de kendime göre bir sonuca ulaştım.

Hemen hemen birçok insanın yaptığı, kendi nefislerinin bencilliği ve rahatlığıdır. Oysa ki sevgi bencil değildir. Sevgi insana kendini nefsini unutturur, sevdiği insanın rahatı ve huzurunu ön plana çıkarır. Allah için seviyorum veya Allah biliyor diye söyleriz. Allah rızası için sevmek gibi sanırım. Bir insan ancak Allah rızası için karşısındaki insanı bu kadar samimi bir şekilde sevebilir.

( Sadece müminlerin anlayabileceği etkilenme gücü, çekim yasası konularına hiç girmek istemiyorum. Allah'ı tanıma gayretine girmeyen tevekkülü bilmeyen insanların bu duyguları anlamasını beklemiyorum. )

Sevgiyle Kalın,