Gerek kız, gerekse erkek çocuklar, bu devrede büyüklere karşı meydan okuyucu bir tavır sergilerler. Bütün bu olumsuzluklar aslında çocuk kimliğinden çıkıp, yeni yetişkin kimliğini arama gayretleridir. Bir yerde müspet şahsiyetin oluşmasından önce, bu şekilde olumsuzluklarla dolu bir kişiliğin gelmesi gerçek şahsiyetin temelini hazırlamaktadır.Bu sebeple anne babanın çok şuurlu ve hassas olması, menfiliklerin çocuğun şahsıyla değil, yaşıyla alakalı olduğunu bilmesi gerekir. Çocuk isteksiz bile görünse, çocukluk devresinde yapılan gezi vb. etkinliklere yine devam edilmeli, yakından ilgilenmelidir. Burada anne babaya düşen en önemli vazifelerden biri de gence güzel örnek olmak ve desteklemektir. “Gerçek hayatta önünde müspet örnekler bulamayan genç, medyanın ve fantezilerin dünyasına dalar ve orada mevcut olup da kendinde bulunmayanları kıyaslamaya kalkarsa, şahsiyetinin oluşması engellenmiş olur.” Bu durum aynı zamanda gençte çeşitli buhranların doğmasına sebep verir. Onun için anne-baba çocukluk devresinde olduğu gibi yine güzel model olmaya devam etmeli ve gence yardım etmeye çalışmalıdır. Yardım öncelikle ergenlik çağındaki gencin, kayıtsız şartsız kabullenilmesiyle başlar. Cesaretlendirmek ve mesuliyet yüklemek; genci başkalarıyla kıyaslamamak, kendine güvenini sağlamak ona yapılabilecek en büyük yardımlardır.