14 yaşında , tam ergenlik zamanı..çok zor bir dönem .çünkü kendilerini ispat etmeye çalıştıkları bir dönem. Özellikle arkadaş çevresine hatta fazlasıyka abartarak. Bu durumda bu zamana kadar ailesiyke diyoloğuda önemli.önemli diyorum çünkü baskı varsa ailede ergenlikte bu durumlar içinden çıkılmaz bir hal alabiliyor yazıkki. Şu dönemde çocuğa ılımlı yaklaşmak en mantıklısı , zıtlaşmak yerine direktif vermek yerine, çocuğu kaybetmemek için ılımlı olmak daha doğru.çünkü bu dönem geçici. Küçük bir örnek vermek istiyorum kendimden, ergenlik çağında oğlum, tutturdu kulağımı deldircem küpe rakıcam, nasıl yaklaşmalıyım çünkü hayır denirse dinliycek durumda değil, üstüne gidersem herşekilde çocuk kaybedilenebikir, ders aile vs sonra dedim ki gel biz mıknatıslı küpe alalım. Tak .hala fikrin değişmezse deldirirsin. İki yıl gibi bir süre taktı .hevesi bitti.bıraktı.. o dönemlerde ı da öyleydi sevgili vs. Hep bunlar arkadaş öevresine bi ispat sabırlı olmak kazım geçici bir dönem.Anne ,baba olarak bize düşen görevde çocuklarımızı kaybetmeden ,takipte kalarak onları hayata hazırlamak kazandırmak