Mevlana Celaleddini Rumi, bir gün arkadaşları ile birlikte bir yerden geçerlerken ölü bir köpek leşine rastlarlar. Köpeğin, tefessüh etmiş olan pis kokusu etrafa yayılmış vaziyettedir. Mevlana’nın yanındakiler hep birlikte yüzlerini buruşturup burunlarını tutunca, yüce Mevlana onlara hitaben; “Bakın, bu köpeğin sedef gibi pırıl pırıl ne güzel dişleri var, yaradan ne güzel yaratmış” der. Yani, “Çirkinlikler içinde bile bir güzellik ararsan bulabilirsin” demek istemiştir.