Zikir kavramı Kur’an’da çeşitli anlamlarda kullanılır. Hadislerde de öyledir. Zikri dille zikre indirgemeye gerek olmadığı gibi dille yapılan zikre karşı çıkmak da hükümsüzdür. Zikir, Allah’ı anmak, hatırlamak, O’nun farkında olarak yaşamaktır. Bu anlamıyla salih amellerin hepsi zikirdir. İhlas, İhsan, takva da birer salih ameldir. Onlar da bir açıdan zikirdir. Zira bunlar Allah şuurunu kalpte ve beyinde canlı tutmaktır. Allah, Allah demek, La ilahe illallah, elhamdülillah, sübhanallah demek de zikirdir. Zira kalp ve beyin bunlarla meşgul olmakta onları içselleştirmeye çalışmaktadır. Zikir ayrıca gafletin zıddıdır. Amellerimiz hem riya hem de gafletten uzak olmalıdır. Bir amel riyasız, yani sırf Allah için olabilir. Ama o amelde zikir yoksa amel yine eksik demektir. Zira zikir ameli Allah’ı unutmadan, aklımız başka işlerde olmadan, gaflete düşmeden yapmaktır. Şayet amellerimizde gaflet ağır basarsa ecir ve fazileti de o oranda noksan demektir.