Amin ecmain kardeşim, Rabbim cümlemizden razı olsun inşaAllahu Rahman
Bir dua ile insan o makama çıkar da bilmez işte, sonra vay filanca zikirden mi oldu yoksa şundan mı bundan mı oldu diye debelenir dururuz

Allah ile arandaki o çocuksu saf ve temiz muhabbetini asla yitirme, yaşadığın acayiplikler bazen ne okuduğun esmalardan olur ne başka zikirlerden. Tamamen Allah ile olan muhabbetinden ve ona karşı olan güzel zan'larından olur da haberin olmaz.İnsanın Allaha en yakın olduğu zaman gaflet anıdır, uyanık olursa zaten yanaşamaz. Deli olmadan da veli olunmaz derler.

Neyse, çocukluk demişken bu da büyük bir makamdır bilirmisin..
Münir Derman hazretleri sohbetinde şöyle bahseder ;

Meşhur 16. Lui. Fransızların inkilapta. Dehşetli bir adam. Torununu almış sırtına da koskoca kral atçılık oynuyor. O sırada İspanya sefiri girmiş içeriye. Görünce böyle çekilmiş herif: “Ne oluyor bu?” demiş.
Kral hiç istifini bozmamış. Demiş ki: “Sefir senin torunun var mı?” demiş. Çocuuuk insanı tasarrufuna alıyor. Niçiiiin? Allah’a daha yakın olduğu için alıyor. Çocuk oldu mu dedesiynen aynı konuşur. Dedesi yahut babası o çocuğun mertebesine iner. O halde demek ki çocukta tasarruf-u ilahî var demektir. Şu halde çocuğun tesiri altındadır o ihtiyar. Fakat farkında değildir. Bu çocukluk makamının kuvvetinden ileri gelir. Çünkü çocuğun Allah ile ilgisi daha yakındır. Büyük, Rabbından uzaktır. Çocuk bundan dolayı mükellefiyeti henüz yoktur çocuğun. Allah’a daha yakın olan kimse, daha uzak olana tesir eder. Kim ki Allah’a yakin Allah tan uzak olanı kendisine cezb eder. Onun için çocuk da yaşlıları kendine cezb eder.
Sohbetin linkini de bırakayım dinlemek istersen, alman gereken mesaj çıkıverir içinden kim bilir
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]