Hallacı Mansur büyük aşıklardandır. Bu uğurda idam edilmiş bir zattır. Tasavvufta ilerlediği için biz avamın anlamyacağı şeyler söylediği için (enel hak) gibi sözler söylediği için yani ben hakkım dediği için Şeriatın kılıcından geçirilmiş bir velidir. Hak olan Allah Celle Celalühü dur ama bu zat Allah Celle Celalühü nun aşkı ile sarhoş olduğu için bu sözü söylemiştir. Ama Şeriat zahire baktığı için kendisini idam etmiştir. Bu durumda ne hallacın suçu vardır nede onu idam eden insanların suçu vardır. İki tarafta masumdur. Ama tasavvufun mertebelerini o mertebeye çıkmadan anlayamadığımız için bize yanlış gelebilir ama durum böyle değildir. Kalbin neden öyle oluyor bilemem belki Sanda nasip olur Allah Celle Celalühü na aşık olmak.