Lütfen oku. İnsanlar yaşlanınca eskisi kadar berrak düşünemediğinden istemeden kötü konuşabiliyor. Nasıl ki sen her gece ağlayıp, altını ıslattığında çöpe atmadılar ya da yurda vermedilerse, sende onlar için aynı duyguları besle.

Hiç bir evlat anne ve babasını sahipsiz, aç, muhtaç yada küs bırakarak cennete giremez. Amelleri ne olursa olsun. Bu konunun hükümleri aşağıdadır.

“İhtiyarlık zamanlarında anne-babasından birine yahut her ikisine yetişip de (kendilerine gereken hürmeti göstermediği için) cennete giremeyen kimseye…” (Müslim, Birr, 9.)
Bu hadiste geçen ve “yazıklar olsun” diye çevirmeyi uygun gördüğümüz “ ” tabiri meşhur muhaddis ve Buhari şârihi İbn Hacer’e göre rezil rüsva olma anlamında bir nevi bedduadır.


Peygamber (s) cevapladı: “Anne-babana iyi muamele etmendir.” Abdullah: “Sonra hangisi?” deyince Hz. Peygamber (s) “Allah yolunda cihattır.” buyurdu.1 Namaz, imandan sonra amellerin en faziletlisidir. Burada namazla ve anne-babaya iyilik birlikte geçmektedir.


Peygamber (s.a.s.) “Allah'ın rızası, anne babanın rızasında, gazabı da anne babanın gazabındadır.” buyurmuştur. Yüce Allah ise Kur'an-ı Kerim'de “Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi ve anne babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlanırsa onlara öf bile deme!


Ana baba zalim dahi olsalar, onlara karşı gelmek, onlarla sert konuşmak, hakaret edip Kötü sözler söylemek asla caiz değildir. “… Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara 'of ' bile deme; onlar azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle..” İsra su.7 May 2014


Bu açıklamalara göre Müslüman olan bir anne baba, ne kadar günahkar olursa olsun, onlara saygı ve hürmette kusur etmemek lazım geldiği kendilinden anlaşılır. İtaat etmek ayrıdır, isyan etmek ayrıdır. Allah Teâla'ya isyan olmadıkça anne-babaya mutlak itaat emredilmiştir.


Ana-babaya iyilik ve itaat ise farz-ı ayındır. Bu husus yukarıdaki hadis-i şeriften de anlaşılmaktadır. Evladın ana-babasına karşı her zaman itaat edip iyilikte bulunması gerekir, özellikle ihtiyarladıkları zaman.