Böyle bir dünya olsaydı cennet cehennem var olmazdı. Zira imtihanlar da olmazdı. Ve yaratılanın bir anlamı olmazdı. Her şeyin mutlak bir zıttı olmalıki doğru yanlış bilinsin. Her şey mutlak bir kader ölçüsü ve bir düzen içerisinde yaratılmıştır.
İşte bu yüzden peygamberler Nebiler gelmiştir ve bu yüzden kitaplar indirilmiştir.
Zira Bezm-ü Eleste (Ruhların yaratıldığı zaman yer ve mekan) milyarlarca yaratılan ruhların Allah ile aht söz alması bir gerçektir.
Ve Ben sizin Rabbiniz değilmiyim dedi yaratan.
Ruhlar kimisi evet dedi kimisi cevap vermedi kimisi geç cevap verdi. Bundan sonrası sır anlatamam.
Orada sadece Akıl ve nurdan bir beden vardı.
Dünya yaratıldığında bedenler verildi. Ve imtihan süreci başladı.

Zira cennetin 7 katı vardır. İlk 6 kat Allahin cemalini dini gün cuma ve bayramlarda göreceklerdir.
Yalnız 7. Kattaki Adn cenneti sakinleri O Yüce Cemali hergün müşahede edeceklerdir. Zira adn cenneti cennetin en tepesinde ve ortasındadır. Oraya ancak Peygamberler evliyalar ve sıddıklar girebilirler. Ama Sıddık olup o cennete varis olmak için ibadetlerde doğru olmak ve insanlara iyiyi güzeli doğru olanı anlatıp tebliğ etmek gerekir.
Zira Kudsi bir hadiste (Efendimiz s.a.v. Ümmetimin arifleri ben'i İsrailin peygamberleri gibidirler.) Sözünü akıldan çıkarmamak gerekir. Önemli olan amaç şudur ki Peygamber hayatını yaşadığını hal edinmek onun yaşadıklarını yaşamak gerekir. Bu da tefekkür ve Yaşamayla olur.

(Tevhid - Tefekkür - Tebliğ) 3 T kuralı.