Listeye dön
346. Ol Kadir-i kün feyekun

Ol Kadir-i kün feyekun, lütfedici Rahman benim.

Kesmeden rızkını veren, cümlelere sultan benim.


Nutfeden adem yaratan, yumurtadan kus türeten.

Kudret dilini söyleten, zikr eyleyen Subhan benim.


Kimini zahit eyleyen, kimine fasık eyleyen.

Ayıplarını örtücü, o delil-ü burhan benim.


Bir kuluna atlar verip, avrat u mal ciftler verip.

Hem yok birinin bir pulu, ol Rahim ü Rahman benim.


Benim ebed benim beka, ol Kadir-i Hay mutlaka.

Hızır ola yarın saka, onu kılan Gufran benim.


Dört türlü nesneden hasıl, bilin iste benim delil.

Od ile su, toprak ve yel, bünyad kılan Yezdan benim.


Ete deri sünük catan, ten perdelerini tutan.

Kudret işim coktur benim, hem zahiri ayan benim.


Hem batınım hem zahirim, hem evvelim, hem ahirim.

Hem ben oyum, hem o benim, hem o kerim-ü han benim.


Yoktur arada terceman, ordaki iş bana ayan.

Odur bana veren lisan, o denize umman benim.


Bu yeri göğü yaratan, bu arş-ü kürsi durduran.

Bin bir adı vardır Yunus, o sahib-i Kur’an benim.