Kişi yediği şeylerin enerjisine bürünecektir. Ve kendi özüne yada daha latif enerjilere ulaşımı kısıtlanacaktır. Eğer kişi çokça hayvansal besleniyorsa bu şarttır. Hayvansal gıdaların vücut içinde daha uzun süre yer ettiği bilinen bir gerçektir. Bunların etkilerinden kurtulmak amacıyla vücutta yer eden gıdalar vücuttan atılmalıdır. Eskiler bazen ishal edici, terletici ve kusturucu etkilere sahip yöntemler kullanarak vücutlarındaki özlerine aykırı bu materyalleri atma girişiminde bulunmuştur. Bu sağlığa zararlı bir durum olacağı için tavsiye edilmemektedir. Ayrıca perhiz yapacak kişiler yediğini içtiğini az miktarda alarak vücutlarını korumuşlardır. Bu kişiler zaten yeterli düzeyde oldukları için az bir perhiz istedikleri etkilere ulaşmalarını sağlamıştır. Aslında davet yapacak niteliğe sahip kişiler arasında çok önemli ve az bilinen bir husus daha vardır. Oda ölümden dönmek. Ölümden dönen kişi o dünya ile bu dünya arasındaki perdeleri azaltmış ve bu dünyanın gerçeğini kavramız olarak döner. Bu nedenle öleceğinin bilinci ile zihnini bu dünya ile meşgul etmediği gibi algılarını da diğer alemlere açacaktır. Riyazatın temelinde bulunan halvet, perhiz ve oruç insanı bu hale yaklaştırmak için yapılan işlemlerdir. Kişi zihni olarak ölmeyecek kadar yese de öleceğine olan inancı artacaktır. Buda vücut algılarını arttırıp kendi özünü daha iyi kavramasını sağlayacaktır.