İmam-ı Şafii (Rahimehullah) bu günlerde bir şeye canım sıkılmıştı ve çok üzgündüm. Sıkıntımı Allah (Celle Celaluhu)' dan başka kimse bilmiyordu. Akşam rüyamda birisi bana gelerek: –“Ey İdris oğlu Muhammed! Sen şu duaya devam et:



“Allah’ım! Ben kendime ne kâr ne de zarar sağlayabilirim. Ne hayatımı devam ettirebilir, ne ölür ne de dirilebilirim. Senin verdiğinden başka bir şeyi alamadığım gibi senin beni koruman dışında da hiçbir şeyden korunamam. Allah’ım! Söz, iş, sıhhat ve afiyette senin sevip râzı olduğun şeye beni muvaffak kıl.”

Sabahleyin uyanınca bu duayı hatırladım ve hemen buna devam ettim. Akşam olmadan Allah (Celle Celaluhu) sıkıntımı kaldırdı ve istediğimi bana gönderdi. Siz de bu duaya devam edin ve bunu unutmayın.

[İmam-ı Gazali, İhya-u Ulumi-d'Din: 4/510; Abdulhadi Acîlî, Tahkîku-t Tecrîd: 1/190; Kemaleddin Ebulbeka Eş Şafii, en-Necmu-l Vehhâc: 1/210 ]