bazı kediler tabiatı gereği doğaya bırakılırsa fazla yaşamazlar. tıpkı bazı köpek cinsleri gibi..
bazıları sadece ev kedisidir. elbette doğayla bütünleşmeleri lazım, ancak doğadaki şartlar da malesef hastalık kapmalarına, aç kalmalarına, üşümelerine ve mikrop kapmalarına son derece elverişli. bütün kedileri eve alamayız, hepsini kısırlaştıramayız. zaten doğru da değil. şahsen baktığım kediyi bebekken sokaktan aldım, en iyi mamayla besliyorum, sokakta o kadar aç kedi var ki onları da beslemeye çalışıyorum elbet, ama bir canlıya yuva açmak onu evlat gibi sevmek bakmak bence durumu olan herkesin önemsemesi gereken bir konu. dışarıdakilere cidden üzülüyorum. düşünün ki o kedi hasta ve ağrısı var, bunu kim bilecek, ağzı yok ki düşünsün. hastanesi yokki kendi gitsin, öyle kaderine mahkum ölüyorlar. tüy konusuna gelince düzenli bakımlarını yaptırırsanız insanlardan bile daha temizler. ve gerçekten bir canlıyı doyurmak berekettir, ben buna şahidim. size tek katıldığım konu keşke hepimizin bahçeli evi olsa da onları apartman katında bakmasak eve girip çıksa bunu bende çok isterdim.