La Tahzen12 Nickli Üyeden Alıntı

ben çıkıyorum şimdi 2 3 hafta yokum da yukarda etiketlediğim hocada ilim bakımından benden üstünler güzel soru soruyorsun insanlara fayda sağlar onların bilgisinden faydalana bilirsin
bilgi paylaşınca kıymetlidir dimi abi @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Yusufiyeli Nickli Üyeden Alıntı

Şefaat izni verip sözünden razı olduğu kimselerin "O gün, Rahman'ın izin verdiğinden ve sözünden hoşnut olduğundan başkasının şefaati fayda vermez." (Taha suresi 109. Ayet) O’nun huzurunda söz almış olanların ‘’ Rahman'ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır.’’ (Meryem suresi 87. Ayet) hakkı (tevhidi) benimseyip şahitlik edenlerin ‘’ O'nu bırakıp taptıkları şeyler şefaat edemezler. Ancak bilerek hakka şahitlik edenler şefaat edebilirler.’’ (Zuhruf suresi 86. Ayet) ve meleklerin (Enbiya suresi 26-28. Ayetler, Mümin suresi 7. Ayet , Şura suresi 5. Ayet , Necm suresi 26. Ayet) Allah’ın kendilerinden hoşnut olduğu ‘’ Allah, onların önlerindekini de arkalarındakini de (yaptıklarını da yapacaklarını da) bilir. Onlar, O'nun razı olduğu kimselerden başkasına şefaat etmezler ve hepsi O'nun korkusuyla titrerler.’’(Enbiya suresi 28. Ayet ) müminlere şefaat edebilecekleri belirtilmiştir.
Hasılı Kur’an’a göre şefaat genel olarak ahirette gerçekleşecek ve ancak Allah ve O’nun izin verdiği kimseler şefaat edebilecekleri onlar da istedikleri kişilere değil ancak Allah’ın razı olduğu kimselere şefaatçi olup yardım edebileceklerdir. Dolayısıyla mümin günahlarının affedilip bağışlanmasını ve şefaat olunanlardan olmayı başkasından değil kullarına karşı rahmet ve merhamet sahibi Allah’tan istemelidir. Çünkü o bilmelidir ki Allah (cc) izin vermezse kimse ona yardımcı olamaz herhangi bir fayda sağlayamaz şefaat edemez şefaat etseler bile faydasız kalır ve onu kurtarmazlar ‘’ "O'nu bırakıp da başka ilahlar mı edineyim? Eğer Rahman bana bir zarar vermek istese, onların şefaati bana hiçbir fayda sağlamaz ve beni kurtaramazlar."(Yasin suresi 23. Ayet)



Allah Teala bazı kullarına da şefaat yetkisi vermiştir. Burada kendilerine şefaat yetkisi verileceklerin kimler olduğu ve onların kimlere şefaatte bulunabilecekleri hususu karşımıza çıkmaktadır. Bu konuda değişik ayetlerle Allah’ın iznine ve rızasına bağlı olarak (Bakara suresi 255.ayet, Araf suresi 188. Ayet, Yunus suresi 49. Ayet Sebe suresi 23. Ayet Necm suresi 26. Ayet)
Şefaat izni verip sözünden razı olduğu kimselerin "O gün, Rahman'ın izin verdiğinden ve sözünden hoşnut olduğundan başkasının şefaati fayda vermez." (Taha suresi 109. Ayet) O’nun huzurunda söz almış olanların ‘’ Rahman'ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır.’’ (Meryem suresi 87. Ayet) hakkı (tevhidi) benimseyip şahitlik edenlerin ‘’ O'nu bırakıp taptıkları şeyler şefaat edemezler. Ancak bilerek hakka şahitlik edenler şefaat edebilirler.’’ (Zuhruf suresi 86. Ayet) ve meleklerin (Enbiya suresi 26-28. Ayetler, Mümin suresi 7. Ayet , Şura suresi 5. Ayet , Necm suresi 26. Ayet) Allah’ın kendilerinden hoşnut olduğu ‘’ Allah, onların önlerindekini de arkalarındakini de (yaptıklarını da yapacaklarını da) bilir. Onlar, O'nun razı olduğu kimselerden başkasına şefaat etmezler ve hepsi O'nun korkusuyla titrerler.’’(Enbiya suresi 28. Ayet ) müminlere şefaat edebilecekleri belirtilmiştir.
Hasılı Kur’an’a göre şefaat genel olarak ahirette gerçekleşecek ve ancak Allah ve O’nun izin verdiği kimseler şefaat edebilecekleri onlar da istedikleri kişilere değil ancak Allah’ın razı olduğu kimselere şefaatçi olup yardım edebileceklerdir. Dolayısıyla mümin günahlarının affedilip bağışlanmasını ve şefaat olunanlardan olmayı başkasından değil kullarına karşı rahmet ve merhamet sahibi Allah’tan istemelidir. Çünkü o bilmelidir ki Allah (cc) izin vermezse kimse ona yardımcı olamaz herhangi bir fayda sağlayamaz şefaat edemez şefaat etseler bile faydasız kalır ve onu kurtarmazlar ‘’ "O'nu bırakıp da başka ilahlar mı edineyim? Eğer Rahman bana bir zarar vermek istese, onların şefaati bana hiçbir fayda sağlamaz ve beni kurtaramazlar."(Yasin suresi 23. Ayet)