Bir şehzade bunalıma girmiş, bir süre sonra da insan olduğunu unutarak inek olduğunu ve kesilmek için sabırsızlıkla beklediğini söylemeye başlamış. Günümüzde anoreksia nevroza (yemekten içmekten kesilme) denilen hastalığa da yakalanınca hiçbir şey yemez olmuş. Devamlı kilo kaybeden hastaya ilaç ve yöntemler de fayda etmemeye başlamış. Dönemin ünlü hekimi İbni Sina’nın görüşleri alınmak üzere çağrılmış. İbnî Sîna, şehzadeye kendisini kesmek için kasabın geleceği, etini parçalayıp insanlara yemeleri için dağıtacağı haberinin verilmesini istemiş. Bunu duyan hasta adam çok mutlu olmuş ve özlemle kasabın geleceği günü beklemeye başlamış. Belirlenen günde kasap olarak tanıtılan İbnî Sîna şehzade’nin bulunduğu odaya gelmiş. Elindeki bıçağı sallayarak gür bir ses tonuyla “Keseceğim inek nerede?” diye bağırmış. Bunun üzerine varlığını göstermek için şehzade ‘möö’ diye bağırmış. İbni Sina emir vermiş: “Hayvanı buraya getirip bağlayın ki başını kesebileyim.” Bıçağı sallamadan önce kasapların yaptığı gibi var olan et ve yağı anlamak üzere hastanın bel ve midesini kontrol etmiş. Daha sonra ise yüksek bir sesle bağırmış, “Hayır, hayır, bu hayvan kesilecek kadar olgun değil, çok zayıf, onu götürün ve şişmanlatıp getirin. Uygun kiloya geldiğinde, tekrar geleceğim.” 0 andan itibaren hasta şehzade önüne sunulan her şeyi, bir an önce kesilmek umuduyla yemiş. Kilo almış, durumunda gözle görülür bir düzelme olmuş ve İbnî Sîna ‘nın tedavisiyle tekrar sağlığına kavuşmuş.
Osmanlıdaki ‘’meddah geleneği’’ halka yapılan menfi zihin telkinlerinin antisi
Olarak dini ve ahlaki kavramları anlatan müspet yönde bir zihin telkiniydi. Meşhur ‘’Dede korkut Destanları’’nda bir şahıs; başkarakter olan Dede Korkut, insanlara anlatımlarda bulunur. Sonra bu gelenekler meddahlara yansıdı. Bu gelenek, aslında amacı itibari ile gizli iken, tarih içinde kültürel sanat oldu.
Not: Meddah geleneğinin bugünkü temsilcileri olduğu iddiasındaki satand-up’çıların verdikleri mesajlarla neye hizmet ettiklerini zihinlere ne anlattıklarını dikkat ederek düşünün.