Mesela ölüm haberleri için minarelerden sala okumak da böyledir. Gerçi bazı araştırmalar bunun asr-ı saadette görüldüğünü ifade etselerde ben örnek kabilinden veriyorum. Bunu dindenmiş yani sünnetmiş gibi telakki etsek bidat işlemiş oluruz. Ama bunun sünnetle ilgisinin olmadığını kabul edip ölüm haberini duyurmanın kastedildiğini söylersek bu caizdir. Hatta güzel bir şeydir. Namazdan sonraki toplu tesbihat duaların sonunda ‘’el-Fatiha’’ demek de böyledir. Bunlar dindenmiş gibi kabul edilir sanki sünnetmiş telakki edilirse bidat işlenmiş olur. Ama böyle kabul edilmeyip Müslümanların şu veya bu sebeple yerleştirdiği bir şey olarak görülürse bidat olmaz. Belki bunlarda da bir fayda mülahaza edilmiştir. Fatiha’yı dua niyetiyle okumak da güzel bir şeydir. Ama sonuçta unutulmamalıdır ki böyle yapmayanları kınamak yanlış içinde olduklarını söylemek de yanlış olur. Zira bizim olayı dindenmiş gibi algıladığımızı gösterir. O zaman böyle bir tepki vermeyip meselenin aslını bildikten sonra mesele yoktur.
Kötü bidat içinde birkaç örnek vereyim. Cenazelerde alkış tutmak çirkin bir bidattır. Çünkü bu Hz. Peygamber döneminde görülmediği gibi Müslümanlara hatta ölene de hiçbir faydası yoktur. Yakalara ölenin resmini takmak, siyah çelenkler getirmek kötü bidatlardır. Yılbaşı kutlamak kötü ve dahi haram bidatlardır. Zira bunların Müslümana faydası olmadığı gibi başka kültür, ideoloji ve din mensuplarına benzemektir ki, kabul edilmeleri mümkün değildir.