Tarih boyunca hep böyle olmuştur. Din, baskılama ve korkutma aracı olmuştur. Ama dinle işleri bitince onu yasaklarlar.

Ağaç mı kesiliyor? Hemen ayetleri, hadisleri bulun ve insanları sakındırın. Ama ağaçlar ekilince dinden bahsetmeyin. Din sadece ağaçları ekmede baskılama aracı olsun.

Bir yerde açlık mı var? Gelsin ayetler, hadisler. Açları doyurun, yoksulu giydirin. Ama insanlar doyunca sakın dinden bahsetmeyin. Tok insanların dine ihtiyacı yok... Zenginken anlatmayın, fakirken anlatın.

Bir yerde hastalık var ve mücadele edilemiyor mu? Çağırın dini gelsin. Söyleyin hocalara sağlıktan, salgından, maskeyle dolaşmaktan, karantinadan bahsetsinler. Aşı mı olmuyorlar? Aşının dindeki faziletini anlatsınlar. Ama insanlar sağlıklarına kavuşunca dinden bahsetmesinler. Sağlığın nimet olduğunu anlatmasınlar. Hastalıkta gelsinler ama sağlıkta gelmesinler.

Cenaze mi var? Bulun hocaları kaldırsınlar cenazeyi. Yıkasınlar, aklasınlar, paklasınlar, gömsünler, ardından ağıtlar yaksınlar, methiyeler düzsünler. Cenazenin baştan sona tüm yönetimini ellerine alsınlar. Ama dirilere gelmesinler. Düğünlere gelmesinler. Düğünleri kontrol etmesinler. İnsanların pis işleri hakkında konuşmasınlar. Uyarmasınlar. Hoca sanki ölüm ötesinin hocası! Hâlbuki hoca ahiretin değil, dünyanın hocası olmalıydı...

Söyleyin hocalara ulul emre itaatin farz olduğunu anlatsınlar. Ama siyasete karışmasınlar!

Sağlığın işini din görsün. Eğitimin işini din görsün. Tarımın işini din görsün. Askerin işini din görsün. Ama sağlıkta din olmasın. Eğitimde olmasın. Tarımda olmasın. Askeriyede olmasın...

Sadece reklamımızı yapsın ama işimize karışmasın. Ekonomiye karışmasın. Ama yardım toplarken ayetleri bol bol anlatsın...

Lütfen konuyu şahsileştirmeyin ve belli bir kesime indirgemeyin.