Batı kültüründe insanlar daha şahsi ve ego odaklı merkezli Doğu kültüründeki insanlar daha sıcak ve yakın münasebetler kuran, paylaşımcı hususiyet gösterirler. Bu itibarla Batı kültüründen beslenen insanlar, küçük bir problemde yalnızlığı tercih ederler. Mesela Hollanda’da on milyon adet kayıtlı köpeğin olduğu bilinmektedir. Hollanda’nın nüfusunun on milyon civarında olduğu düşünülürse insanların yalnızlıklarını gidermek için hayvanlarla yaşadıkları ve böyle bir paylaşım yolunu tercih ettikleri anlaşılır. Unutulmamalıdır ki yalnızlık en büyük psikososyal meseledir; Bilhassa ileriki yaşlarda daha fazla temayüz eder. Hiç şüphesiz yalnızlık meselesi sosyal temasın artmasıyla çözülebilir. Hatta Alzheimerın nedenlerinden biri, ileri yaşlardaki yaşlıların yalnız kalmalarıdır. Yalnız kalan kişilerde erken bunama daha çok görülmektedir. Sosyal temasın olmaması, beyinde öğrenmeyi durdurmaktadır. Dolayısıyla insanı en çok yaşlandıran etmen, öğrenmeyi durdurmasıdır. Mesela hareket halindeki bir bisikleti durdurursanız bisiklet düşer. İnsan da öğrenmeyi durdurursa bu, onun çökmesine, erken bunamasına ve yaşlanmasına neden olmaktadır. Unutmayalım ki sosyal temasın ve yardımlaşmanın en çok yaşandığı ilişkilerden biri akraba ilişkileridir. Akraba ilişkileri, İslam dininde çok vurgulanmıştır. Bu noktada Efendimiz, akrabayla sıla-i rahmi kesmemeyi, onlarla münasebetlerimizi devam ettirmeyi, dinî ve toplumsal bir vazife olarak kabul etmiştir. Akraba bağlarını kuvvetlendirmeye müteveccih adımların hem Hz. Peygamber’in tavsiyesi hem de ilni olarak şu anda sosyal ve duygusal zekâ çalışmalarında önemi vurgulanan bir konu olduğu unutulmamalıdır. Ancak burada akraba ilişkilerinden kastedilen, yapış yapış olan, saygı ve sevgi sınırlarının belirlenmediği, kan davalarının olduğu ilişkiler değildir. Benim bahsetmeye çalıştığımız ilişki biçimi, Hz. Peygamber’in belirttiği çerçevede yardımlaşmayı, sevgiyi, paylaşımı esas alan, toplumu ve kişiyi güçlendiren, zinde tutan akraba bağlarıdır.