Alıntı:
ozge628 Nickli Üyeden Alıntı
Bir kanal dinliyorum isim vermeyeceğim burdayani admin izin verirse tabiki veririm celceletiy3 hocamızın da benzer paylaşımları oldu aslında soy tövbesinid3 kapsıyor her gün tevbe namazı kilmamiz gerektiği 2 rekat her tevbe duaları okumamız ve her şeyi dağ taş da dahil olmak üzere herseyi ve herkesi önce Allahin rızası için affetmeliyiz sonrada peygamberimiz in sevinmesi için affetmeyiz qffetmedikce içimizde ki kibirin bitmeyeceğini hatta şeytanı dahi kibirin yok ettiği gibi paylaşımları var yapmaya çalışıyorum ama tan olarak affedemiyorum dilim yapıyor affı ama kalbimi oraya ulastiramoyorum affetmek istiyorum affettim diyorum hatta unutmak istiyorum mutmain olmak istiyorum bu durumları üstümde yük etmek istemiyorum ama yapamıyorum nasıl yol izlenmeli gerçek ten herkesi rabbimin rızası için affetmek hatta oluncaye kadar olan kismida dahil ederek affetmek istiyorum dilim kabul ediyor kalbim etmiyor belki yapabilen vardır bana bir yol gosterir
|
Kardeşim Kuran her fırsatta mükellefiyetin dolayısıyla da suç ve cezanın bireyselliğine vurgu yapmaktadır. Kuran öğretisinde, ''hiçbir günahkâr bir başkasının günahını yüklenmez'' (Fâtır suresi 18.ayet) prensibi esas olduğuna göre, mesela babamızın yediği erik yüzünden bizim dişimizin kamaşması asla mevzubahis olamaz. Hz. Aişe Ebu Hüreyre’nin ‘’Veled-i zina üç şerlinin en şerlisidir.’’ Şeklinde naklettiği hadisi duyunca ‘’ Allah Ebu Hüreyre’ye rahmet etsin Hadisi yanlış ve eksik işitmiş’’ der ve ardından ‘’Bu hadis bir münafıkla ilgilidir. Resulullah o münafığın soyunu sopunu sorunca, insanlar onun veled-i zina olduğunu söylediler. İşte o zaman Rasulullah, ‘o veled-i zina üç şerlinin en şerlisidir.’ Buyurdu. Yoksa Kuran, ‘Hiç kimse bir başkasının günahının yükünü yüklenmez’ (Fatır süresi 18;39.ayet, Enam suresi 164. Ayet, İsra suresi 15;35.ayet, Zümer suresi 7. Ayet, Necm suresi 38. Ayet Vav ilavesiyle 6) buyururken Rasulullah nasıl böyle bir söz söyleyebilir diye serzenişte bulunur. (Kaynak: el-İCÂBE Bedreddin ez-Zerkeşî’nin (ö. 794/1392), bazı sahâbîlerin hatalı rivayetleriyle ilgili olarak Hz. Aişe’nin tashihlerini ihtiva eden eseri. Tam adı el-İcâbe li-îrâdi me’stedrekethü ʿÂʾişe ʿale’ṣ-ṣaḥâbe olan eserde Hz. Aişe’nin çoğu sahâbî, bir kısmı tâbiî olan bazı kimselerin rivayet, görüş ve fetvalarıyla ilgili düzeltmeleri konu edilmektedir.)