Uzaktan iyileştirme etkisi insanın dua etmeye başladığı dönemden bu yana bilinse de bilimsel makalelerin yayımlanması 1965’te başlar. 1965 yılında psikolojik ve romatizma hastalığı olan 48 hastaya 6 ay boyunca her gün 15 saat dua edildi. Sonunda hastalara bir yararı olup olmadığına bakıldı. Belirgin bir yarar tespit edilemedi. Bu hayal kırıklığı yaratan araştırmadan bir yıl sonra da lösemili 18 çocuk için 15 ay boyunca dua edildi. Dua edilen grupta daha az ölüm olmasına karşın bilim adamlarının çok sevdiği istatistiksel değerlendirmede anlamlı sonuç tespit edilemedi. Epey uzun bir aradan sonra 1988 yılında kalp krizi nedeniyle hastaneye yatan 393 hastaya, taburcu edilene kadar 3-7 kez dua edildi. Dua edilen grupta daha az solunum cihazı, idrar söktürücü ilaç ve antibiyotik gereksinimi duyuldu. Daha sonraki önemli bir çalışma 1998 yılında yapıldı ve ağır AIDS hastası olan 40 hasta için 10 hafta boyunca dua edildi. İlginç olarak bu hasta grubunda, 6. ayda çok olumlu etkiler ölçüldü: Daha az iltihap yaşadılar, doktorlarını daha az sorunlarla daha az ziyaret ettiler, daha az hastaneye yattılar, duygu durumsal olarak kendilerini çok daha iyi hissettiler. Bunlara ek olarak başka çalışmalar da yapıldı ve her hasta grubunda olumlu sonuçlar elde edilemedi. Anlaşılan şu ki, sorun veya hastalık içinde bulunan kişiye dua edilmesi, her durumda olumlu sonuç verebilmektedir. Kişi kendine dua edildiğini bilsin ya da bilmesin olumlu sonuç yönünde bir eğilim olabilir. Bu nedenle dua eden ve dua alan açısından bakıldığında, hem zihnin/niyetin doğrudan etkisi hem de psikolojik mekanizmaların nöro-immünolojik mekanizmaları harekete geçirmesi ile dua edilenin bedeninde bağışıklık sistemi olumlu yönde güçlendirilebilir. Dua ettiğin kişinin bağışıklık sisteminin güçlenmesine vesile oldun belki de sendeki tezahürü bu şekilde oldu. Doğrusunu bilen yalnızca Allah (cc)’dır.