İsyan değil haşa...
Dert yanmak da değil...Ama yorulmak...Verdiği nimetlere sonsuz şükürler olsun tabbimin...Ama insan o kadar yoruluyorum bazen...Modernlik kadınlara yüklediği yük...Üstüne paylaşacak anlatacak kimse olmaması daha doğrusu tamam bunu da ben edeyim bunu da sen düşünme diyecek birisinin olmayışı zor...Malaesef bu çağ kadınlara çok yükleniyor hem dışarıda çalış hem ev işi hem çocuklar hem aile büyüklerine destek olmak ve tek başına dahada zor...hem okudum hem çalıştım...hem çocuk baktım hem çalıştım hem ev yükünü omuzladim...üstüne birde haketmedigimi düşündüğüm şeyler yaşadım fazla hiç bir şeyde gözüm olmadi...dürüst olmaya hak yememeye çalıştım...zor bir kac sınav la karşı karşıya kaldım ve yoruldum...Allahtan başka dalım yok...Ama öyle bir an geliyorki insan güçlü olamıyor...böyle sırtını bir ağaca dayamak istiyor...ağaç çürüyor...öyle yazmak istedim...sadece içimi dökmek istedim...amacım dikkat çekmek değil...yanmak da değil...sadece içimi dökmek istedim...hatta benim gibi bayan arkadaşların dert dökme yeri olabilir...bir nevi iç dökme konusu...