volkanica Nickli Üyeden Alıntı

Peygamber efendimizin Hz. Muhammed Aleyhisselamın 400’e yakın ismi Mevahib-i ledünniyye´de vardır. Bunlardan bir kısmının manası alfabetik olarak kısaca şöyledir. ( Mevahib-i Ledünniye ("Allah katından gönle indirilen mânevi lütuflar"), İslam âlimlerinden İmam-ı Kastalani'nin bir eseridir. Kısaca Mevahib olarak bilinir. İslam Peygamberi'nin hayatını ve davranışlarını, Müslümanlara kaynak olan amellerini anlatır. İmam-ı Kastalani'nin Arapça olarak yazdığı bu eseri Kanunî devrinin ünlü şairi Bâki Meâlimü'l-Yakin fî Sîret-i Seyyidü'l-Mürselîn ("Resullerin Efendisi'nin ahlâk ve davranışları hakkında kesin bilgi yolunun işaretleri") ismiyle Türkçeye çevirdi. Muhammed Zerkani bu kitaba sekiz ciltlik Şerh-i Mevahib-i Ledünniye'yi yazdı.)

Abdullah: Allah’ın kulu.

Âbid: Kulluk eden, ibadet eden.

Âdil: Adaletli, doğru, doğruluktan, haktan ayrılmayan.

Ahmed: En çok övülmüş, sevilmiş.
Ahsen: En güzel.

Alî: Çok yüce.

Âlim: Bilgin, bilen.

Allâme: Çok bilgili.

Âmil: İşleyici; iş ve hareket adamı.

Aziz: Çok yüce, çok şerefli.

Beşîr: Müjdeleyici.

Burhan: Sağlam delil.

Cebbâr: Kahredici, galip.

Cevâd: Cömert.

Ecved: En iyi, en cömert.

Ekrem: En şerefli.

Emin: Doğru ve güvenilir.
Fadlullah: Allah’ın ihsanı, fazlı.

Fâruk: Hakkı ve bâtılı ayıran.

Fettâh: Yoldaki engelleri kaldıran.

Gâlip: Hâkim ve üstün.

Gani: Zengin.

Habib: Sevgili, çok sevilen.

Hâdî: Doğru yola götüren.

Hâfiz: Muhafaza edici.

Halîl: Dost.

Halîm: Yumuşak huylu.

Hâlis: Saf, temiz.

Hâmid: Hamd edici, övücü.

Hammâd: Çok hamd eden.

Hanîf: Hakikate sımsıkı sarılan.

Kamer: Ay.

Kayyim: Görüp gözeten.

Kerîm: Çok cömert, çok şerefli.

Mâcid: Yüce ve şerefli.

Mahmûd: Övülen.

Mansûr: Zafere kavuşmuş.

Masûm: Suçsuz, günahsız.

Medenî: Şehirli, bilgili ve görgülü.

Mehdî: Hidâyet eden, doğru yola ileten.

Mekkî: Mekkeli.

Merhûm: Rahmetle bezenmiş.

Mes’ud: Mutlu.

Metîn: Sağlam, özü ve sözü doğru, itimat edilir.

Muallim: Öğretici.

Muhammed: Yerde ve gökte çok övülen.
Muktefâ: Peşinden gidilen.

Muslih: Islah edici ve düzene koyucu.

Mustafa: Çok arınmış.

Mutî: Hakka itaat eden.

Mu’tî: Veren, ihsan eden.

Muzaffer: Zafer kazanan, üstün.

Mübârek: Uğurlu, hayırlı, bereketli, feyzli.

Müctebâ: Seçilmiş.

Mükerrem: Şerefli, yüce, aziz, hürmet ve tâzime erişmiş.

Müktefî: İktifâ eden.

Münîr: Nurlandıran, aydınlatan.

Mürsel: Elçilikle gönderilmiş.

Mürtezâ: Beğenilmiş, seçilmiş.

Müstakîm: Doğru yolda olan.

Müşâvir: Kendisine danışılan.

Nakî: Çok temiz.

Nakîb: Halkın iyisi, kavmin en seçkini.

Nâsih: Öğüt veren.

Nâtık: Konuşan, nutuk veren.

Nebî: Peygamber.
Neciyyullah: Allah’ın sırdaşı.

Necm: Yıldız.

Nesîb: Asîl, temiz soydan gelen.

Nezîr: Uyarıcı, korkutucu.

Nimet: İyilik, dirlik ve mutluluk.

Nûr: Işık, aydınlık.

Râfi: Yükselten.

Ragıb: Rağbet eden, isteyen.

Rahîm: Müminleri çok seven, acıyan.

Râzî: Kabul eden, hoşnut olan.

Resûl: Elçi.

Reşîd: Akıllı, olgun, iyi yola götürücü.

Saîd: Mutlu.

Sâbir: Sabreden, güçlüklere dayanan.

Sadullah: Allah’ın mübarek kulu.

Sâdık: Doğru olan, gerçekçi.

Saffet: Arınmış, seçkin.

Sâhib: Mâlik, arkadaş; sohbet edici.

Sâlih: İyi ve güzel huylu.

Selâm: Noksan ve ayıptan emin.

Seyfullah: Allah’ın kılıcı.

Seyyid: Efendi.

Şâfi: Şefaat edici.

Şâkir: Şükredici.

Şems: Güneş.

Tâhâ: Kur’an-ı kerimdeki rümuz ismi.

Tâhir: Çok temiz.

Takî: Haramlardan kaçınan.

Tayyib: Helâl, temiz, güzel, hoş.

Vâfi: Sözünde duran, sözünün eri.

Vâiz: Nasihat eden.

Vâsıl: Kulu Rabbine ulaştıran.

Velî: Veli, sahip, dost.

Yasîn: Gerçek insan, insan-ı kâmil.

Zâhid: Masivadan yüz çeviren.

Zâkir: Allah’ı çok anan.

Zeki: Temiz, akıllı