Yazın uzun bir yolculuk yaparak Karadeniz'e gidiyorduk. Bizimle beraber farklı yoldan aynı istikamete doğru yola çıkan akrabalar da vardı. Yol çok uzun diye ya Latif okumaya başladım. Bizim gittiğimiz bütün yollar açıktı. Akrabalar saatler boyu önce İstanbuldan çıkamadı, sonra akşama kadar Boluya zor ulaştı. Biz giderken bir ara gözlerimi kapamış okuyordum. Eşim öndeki araca vurunca gözümü açtım. Eyvah şimdi adam kükreyecek diye beklerken adam indi, ne yaptın kardeşim dedi sonra olur böyle arasıra deyip aracına bindi. Ben diyorum ki içimden ey adam dışarı çıktın madem, eğil de bir tampona bak, ne var ne yok diye. Ona da bakmadı, geçti gitti. Ne bizde, ne onun arabasında tek bir çizik olmadan, azar, küfür yemeden atlattık çok şükür. Arabaya bindiğim andan o saate kadar ya Latif okuyordum. Allah bizi korudu.