Tarih boyunca Hindu astrolojisinin Çin ve Ortadoğu sistemleriyle karışımından oluşan bir fal türünün sonucu olarak, bazı hayvanlar uğurlu, bazıları da uğursuz sayıla gelmiştir. Meselâ o toplumlarda, uğurlu sayılan az sayıdaki hayvanın yanında, baykuş ve güvercin gibi pek çok hayvana da ölüm ve felâket habercisi gözüyle bakılırdı. Üzülerek görüyoruz ki; Eski Hint ve Eski Çin kalıntısı olan bu görüşler, “Orta Asya” ve “Cahiliye Arapları” ara istasyonları kanalıyla gelişerek zamanımıza ve ülkemize kadar gelmiştir. Zira bugün de aynı görüşler, ülkemizin hemen hemen tamamını sarmış ve hemen her fırsatta uygulanılır ve inanılır hale gelmiştir. Oysa, hangi cins olursa olsun bütün hayvanlar, insan cinsi gibi ayrı ayrı birer topluluk olarak yaratılmışlardır. Nitekim Yüce Allah (c.c) şöyle buyurmaktadır: “Yeryüzünde yürüyen hayvanlar ve iki kanadıyla uçan ne varsa tamamı, ancak sizin gibi topluluklardır.”[Enam suresi 38.ayet]Bu âyet-i kerimede yeryüzündeki bütün canlıların, insanlar gibi birer tür oldukları bildirilmektedir. Tek hücrelilerden omurgalılara, sürüngenlerden ayakları ile yürüyenlere ve kanatlarıyla uçanlara kadar bütün canlılar, renk, renk ve ayrı ayrı birer tür oluşturmaktadırlar.(Fatır suresi 28.ayet) İnsan da bu türlerden birisidir ve en şereflisidir.(Tin suresi 4.ayet) Her türün kendine ait ortak hayat kuralları vardır. Yüce Allah, yarattığı bütün bu türleri hem ayrı ayrı hem de toplu olarak kontrol eder ve hiçbirini unutmadan(Taha suresi 52.ayet) her türlü ihtiyaçlarını karşılar.(Hud suresi 6.ayet ve Ankebut suresi 60.ayet) ancak bu türlerin hiç birisi, insanlara uğurlu veya uğursuz olsun diye yaratılmamıştır. Onlar, kendi âlemlerinde, kendi hayatlarını yaşarlar. Bu inanç, Hz. Peygamber (s.a.s)’in Kur’an-ı tebliğ etmeye başladığı ilk dönemden beri Müslümanlar tarafından kabul edilip canlı tutulması gerekirken, günümüz Müslümanı, akla, mantığa ve hiçbir ilmî değere uymayan uğurlu ve uğursuz kavramlarına hâlâ sarılmakta ve bir anlamda kendi yaratılışına ters düşmektedir. Nitekim Yüce Allah, insanı şuurlu ve kişisel iradesini kullanabilme yeteneğine sahip olarak yaratmıştır. İnsan da herhangi bir olumsuzluk karşısında, kendi irade gücünü kullanıp onu engelleyeceği yerde, konuyu bazı varlıkların hayalî gücüne ve uğursuzluk anlayışına havale ederek, sorumluluktan kaçmaktadır. Oysa insan, olayların sebeplerini çok iyi kavrayıp, sebeplerine sarılmakla yükümlüdür. Çünkü her şeyin bir sebebi vardır. (Kehf suresi 84.ayet) Yani iyiliğin de kötülüğün de sebepleri vardır. İyiliği elde etmek için, sebebine sarılıp onu kazanmak, kötülükten kurtulmak için de sebebini bilip ondan uzaklaşmak gerekir. Kendi hayatını yaşamak üzere yaratılan hiçbir hayvan, kötülük, ya da uğursuzluk sebebi olarak gösterilemez. Çünkü o hayvanların her biri, kendisinin karşılaşabileceği bir felâketi bile gidermekten âcizdir. Hal böyle olunca kendi başına gelecek felâketi önleyemeyen bir hayvanın veya bir varlığın,(Yunus süresi 18.ayet ve Rad süresi 16.ayet ve Hac suresi 12.ayet ve Furkan suresi 3 ve 55.ayetler) başka varlıklara ve özellikle akıl ve zekâ ile donatılmış insana, durup dururken zarar vermesi, yani uğursuz gelmesi düşünülemez. Bunun için olumsuz bir durumla karşılaşan insan, öncelikle ondan ibret alıp, kendisinin nerede ve nasıl hata ettiğini düşünmeli, tekrar aynı olumsuzlukla karşılaşmamak için tedbirini almalı ve bu konuda Yüce Allah’ın yardımını dilemelidir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s) şöyle buyurur: “Herhangi biriniz, hoşlanmadığı bir şeyi gördüğü zaman, ‘Allah’ım! İyilikleri yalnız sen verir, kötülükleri de yalnız sen uzaklaştırırsın. Senden başka güç ve kuvvet sahibi yoktur’ desin.”(Ebu Davud)Şu halde hayvanlar konusunda ileri sürülen uğur ve uğursuzluk görüşlerinin hiçbir değeri yoktur. Ancak buna rağmen ülkemizin değişik yörelerinde hemen bütün hayvanlar için uydurulan bir uğur ve uğursuzluk görüşü vardır.