Son zamanlarda en yakındığım konu sanırım. Yalan konusu en hassas noktamdir mesela. Oldukça dikkat ederim. Söz verdiysem tutmak icin elimden geleni yaparim ama iş konusunda yazdıklarınızı okuyunca farkettim hep bir kosturmaca icindeyim. Bak benim kendi gorevim var onlari yapıyorum sen de ödevlerini sorumluluklarini yapmalısına getiriyorum konuyu. Anne olmanin verdigi yumusakliktan mi bilmiyorum verilen sozler heo havada kaliyor. Sorumluluk almak istenmiyor, odevler bile yapsam bana yıkılacak resmen. Şimdiki nesili mutlu etmek cok daha zor sanki. Ben bu yasima geldim hâlâ kendimi yetersiz hissediyorum okuyup arastirip dinleyip kendimi gelistirmeye calisiyorum. Hic mi örnek olamiyorum diye üzülüyorum. Evet birlikte yapilabilir odevler daha fazla zaman ayirmaliyim onlara kabul ediyorum ama ne kadar yaparsam hep fazlasi isteniyor ve bakiyorum ki benden geri bir sey kalmamis gun sonunda. Yine memnun edememisiz kimseyi. Bizim zamanimizda diye baslayip kiyaslama yapmak istemiyorum ama kendimi ister istemez kiyaslarken buluyorum. Bilmiyorum once benim degismem lazim dediginiz gibi belkide. Yasaklarla, cezalarla ya da ödüllerle olmuyor bu is. 2 gun sonra yine ayni. Anne baba olmak hayirli evlat yetistirmem gercekten cok zormus. Rabbim kolaylastirsin insallah.