Zümer suresi 6. Ayette dikkat çeken ikinci lafız üç karanlık manasına gelen lafızdır. İbn Abbas, Mücahid, İkrime, Katade ve Dahhak gibi saha be ve tabiin müfessirleri ‘’üç karanlık’’ tabirini batın, rahim ve meşime (cenini anneye bağlayan beslenmesini ve solunumunu sağlayan esnek zar, döl eşi) diye tefsir etmişlerdir. İbnül-Cezvi’nin müfessirlerin çoğunluğuna nispet ettiği bu izahın dışında ‘’üç karanlık’’ tabiri babanın sulbü, anne karnı ve anne rahmi şeklinde de izah edilmiş fakat ilk izah daha isabetli olarak değerlendirilmiştir. Yine bu ilk izah Kasımı, İbn Aşur ve Tabatabai gibi bazı çağdaş müfessirlerce de tercih edilmiştir. Buna mukabil Muhammed Esed ‘’üç karanlık’’’ı embriyonik gelişim safhalarına rahmin karanlığına embriyoyu çevreleyen zara ve onun doğum öncesi körlüğüne işaret olarak izah etmiştir.