İnsanın kendine koyduğu engeller aslında nefsin ruhuna taktığı çengellerden başka bir şey değildir. Nefsin bitmek bilmez dünyevî arzu ve istekleri onun ahireti ve ebedî âlemi hissetmesine yardımcı olan latifelerini köreltiyor, metafizik gelişiminin önünü tıkıyor. İnsanın dünyevileşmesi, nefsanileşmesi latife-i rabbaniye denilen beş duyu organının yanında ilâhî esintileri algılamaya yarayan özelliklerin kapanmasına neden oluyor. Bu, elektrik devresindeki bir anahtarın açılıp diğer anahtarların kapanması gibi. Bilgisayarlardaki portlara da benzetilebilir. Bir kapı açılıyor; bir kapı kapanıyor. Nefsin kapılarını kapatmadan ilâhî olana ulaşma, fiziğin kurallarını yıkacak kapıları aralama mümkün olmuyor.