Yusufiyeli Nickli Üyeden Alıntı

Kişi, istikametle, gönlünü ve ruhunu Rabbine; yolunu helallere, yüzünü cemalullaha çevirir. Haramlara ve günahlara sırtını döner. Kul, istikrarla, az da olsa devamlı ibadet etmenin huzurunu tadar; makamı ve kulluktaki kıvamı azalmadan artan, güzel bir gidişat yakalar. İnsan tutarlılıkla, söylediğini yapan; yapmadığını söylemeyen, özü sözü bir; hisseden, yaşayan ve yaşatan; teslimiyetin nuruyla bezenen kullar seviyesine çıkar. Kul doğrulukla, sadece sözde değil özde doğru olan ve doğruluğu yaşayan; her zaman doğruluğu, güzelliği ve iyiliği; zulme, çirkinliğe ve kötülüğe tercih eden bir tavır içerisinde bulunur. Zaten namaz kılan bireyler, iyiliği ve doğruluğu temsil eden sağ ellerini, kötülüğü ve zulmü temsil eden sol ellerinin üstüne koyarak; bu duayla doğruluğu ve iyiliği, zulme ve kötülüğe tercih ederler. İstikametin en önemli etkisi, itidaldir. “İtidal kendi sınırlarımızın farkına varmak, kendi sınırlarımıza saygı göstermektir. Her şey olamayacağımızın ve her şeye güç yetiremeyeceğimizin farkında olarak sınırlı, sorumlu ve kurallı yaşamaktır. O, her türlü kendini büyük görme ve gururdan kaçınmayı gerektiren bir erdemdir. İtidal doğal arzu ve dürtülerimize bir sınır koymak olduğuna göre, akıl ve ahlak dışı arzuların bağımlılığından kurtulmayı ifade eder. İtidal, bağımsızlık için bir yoldur. Tıpkı bağımsızlığın da mutluluğun yolu olması gibi vazgeçilemez bir yoldur.” İnsan, istikametten uzaklaştığı oranda itidalden de uzaklaşır. İnsan, kendi sınırlarının farkına varmazsa ve doğal arzu dürtülerine bir sınır koymazsa, duygu durum bozukluğuna yakalanır. Duygu durum bozukluğu, duygu durum dalgalanmasının çok aşırı uçlara kayması ile meydana gelir. Bu dalgalanmada, depresyon ve mani adı verilen iki ayrı uç söz konusudur. Depresyon, ağır seyredebilen bir ruhsal çökkünlük durumudur ve intihar girişimlerine yol açabilmektedir. Mani ise, tam aksine düşünce hızı ve neşelilikte artma ile kendisini gösterir. İstikamet esnasında yaşanılan tutarlılık, istikrar ve ruhsal uyum tecrübesi, insanın mutsuz, umutsuz, sinirli ve gergin anları için bir terapi niteliği taşır. Kişinin eski olumsuz alışkanlıklarını ve iç dünyasındaki çatışmalarını çözüme kavuşturan istikamet anlayışı hem manevî bir güç hem de duygu durum bozuklukları için ruhsal tedavi ve terapi imkânıdır. İstikametin insana sağladığı uyum, istikrar ve tutarlılıkla kişi; hayat kararlarında başarılı olur, yaşamından lezzet alır, kendine saygı duyar ve duygu istikrarına kavuşur.