İnanç dan kastım iki çeşit biri olur ise diğeri daha kolaydır ve fazlası verilebilir belki.
Biri İslâm inancı, diğeri daha basit söylediğimiz çağırılan güzel şeylere iman.
İslâm inancı olunca Allah da yardım eder ve daha da açılabilir... Sadrımızın açıklığı. Açıldıkça keşif de açılmaya başlar. Ufku açılır insanın.
Şimdi burada biz de deriz söz başkaları da ve biz biliriz ki gerek bizim sözümüz gerek diğer kimselerin sözü olsun insan birbirinden istifade eder. Güzel manada olur ise daha güzel olur.
Diyecekler ki bu acaba nasıl bilinebilir, akıllara cinniler mi sorusu da gelebilir, onlardan haricen de mümkündür... şairin dediği gibi kalbden kalbe bir yol vardır görülmez... Aslında o da görülür de neyse ötesi öylece kalsın şimdilik
Alıntı:
Yusufiyeli Nickli Üyeden Alıntı
Bunu yapan kaç kişi var diye soruyorsun değerli kardeşim tabi ki bunu bilmem mümkün değil. Yıllar önce bir grup arkadaşla bir Allah (cc) dostunun sohbetine iştirak ettik söylediklerini daha sonra not aldım. Şöyle söyledi : ‘’Yakup (as)’ın Yusuf (as) için kurt kapmasından korkuyorum dediği zamana kadar kimse o laf ağzından çıkana kadar, kurdun insan kaptığı bilinmezmiş. Oğullarına da adeta bunu farkında olmadan telkin etmiş. Onun için eskiler olumsuz söylemez.’’ ‘’kapar’’ yerine ‘’kapmasın’’ ‘’Düşer’’ yerine ‘’Düşmesin’’ cümlelerini temenni olarak sarf ederler. Genç kardeşimize de bu minval de telkinde bulunmaya gayret ettim. Ezcümle Olumlu sarf et cümleni ve sonuna da ‘’İnşallah’’ de demek istedim.
|
Doğru söze ne denilir ki.
İnşallah demek farz ayet ile sabit öyle ya.
Cümlenin evveli mi idi yoksa ahirinde mi idi