Bir yolculuk esnasında büyük ebcetle ya Latif çekiyordum. O sırada eşim çok kısa bir mesafeden bir arabaya vurmuş. Adam indi, ne yaptın kardeşim dedi?
Kusura bakma, dalmışım bir an dedi eşim. Adam arabasının arkasına bile bakmadan binip gitti. Zaten bir çizik bile olmamış.
Ya Latif'i çok zor, çok uğraşılması gereken bir işimiz için okuyordum. Kim bize gerekliyse, kendisi gelip bizle tanıştı. Koskoca milyonluk şehirde nasıl olur da tam bize lazım olan kişi gelip bizi buluyordu, gerçekten bu kısmı mucize gibiydi.