Arkadaşlar ne sayıya takılın ne de şu kadar gün okunmalı kısmına. Ben hayatımda bu kadar keskin bir ayet bilmiyorum. İki kez, farklı senelerde okudum. Çok büyük bir haksızlığa uğramıştım, iş yerinde mobbinge maruz kaldım. Milletvekili, genel müdür, üniversite hocası, öz akrabası kimi koyduysam araya işim olmadı. Ta ki bu ayeti hatırlayana kadar. Sayısına dikkat etmeden okudum. Sabah her işim, aylardır uğraştığım ne varsa halloldu. Benimle uğraşanların hepsi yerle yeksan oldu. Herkes dedi ki "bu işte bir acaiplik görüyoruz, hepte seninle uğraşanlar gitti, nasıl oldu bu?"
İkincisini bu yaz yaşadım. Eşime yurtdışından kardeşimin geldiğini, onu senelerdir görmediğimi, çok özlediğimi söyledim. Ailemin yanına gidelim mi dedim. O da hayır dedi. Hatta ben gitsem bile seni götürmeyecem bu sene dedi. Parkta otururken bu konuşmayı yaptık. Peki tamam dedim, sustum. İçimden bu ayeti okudum, sayısız bir şekilde, çok fazla da okumadım, parktan eve gelene kadar. Allahım bir sebep ver, eşimin tarafından bir sebep olsun ve beni de götürsün diye dua ettim. Ertesi gün bir haber geldi. Eşimin akrabası rahatsızlanmış ve benim ailemin yaşadığı şehre getirmişler. Doktoru da benim kardeşimmiş. Bunları duyunca " Talin, hani sen de istiyordun ya, gidelim mi, akrabam çok hastaymış" dedi ve biz gittik. Tam 1 ay kaldım. Dönmek istiyorum artık deyince de döndük.