Eşler ya da birbirine sevgiyle tutunan insanlardan biri gidince diğeri hayata karşı dayanağını, asılma nedenini kaybediyor sanki.

Nasıl ki kök olmayınca heyelan oluyorsa, hayata bağlayacak bir şey kalmayınca insan da kayıp gidiyor bu âlemden.

Tanıdığım bir yaşlı kadın vardı. Ondan daha da yaşlı kayınvalidesi.

Ana - kız gibiydiler. Yıllar bu iki kadını birbirine kenetlemisti sanki.

Gelin hasta oldu. Birkaç yıl yatalak kaldı. Bakımını kayınvalidesi yaptı.

Gelin vefat etti. Bir ay sonra da kayınvalide...

İnsan, insanın hem derdi hem de dermanı.

Hem dostu hem de düşmanı.

Kiminin yaslandığı duvar kiminin tutunduğu dal...

Önce giden ayağını mı sürtüyor ne..?!