Bir mümin, Amentüyü sayıyor, tamam ama mesela yatsıdan sonra Âmenerrasûlü (Bakara suresinin son iki ayeti) okuyup yatın niye diyor Peygamber’imiz, bunu da bir düşünmeli. Ne buyuruyor; bunu her gece yatmadan önce okuyun. Yatsıdan sonra biz bunu imam efendilere okutturuyoruz, aslında her mümin kendi de okumalı. Yatarken, çamaşırını çıkarırken okur insan bunu hemen. On gün tekrar etse on birincide ezberler. Üç beş satır. Okuduğumuz bu ayetlerde her akşam iman tekrar sayılıyor. Allah’a yalvarılıyor, zorlandığımız şeyi bize verme ya Rabbi, deniliyor. Kâfirlere karşı bize yardım et, merhamet et deniyor. Bir mümin profili iki ayetin içinde çiziliyor ve mümine hatırlatılıyor. Mümin bunu körü körüne okuyunca sevap işlemiş oluyor. Şuurlu bir şekilde okursa da konsantre oluyor. Basit bir örnek: Vitir namazında kunut duası okuyoruz. Son rekâtta okuyoruz. Muhteşem bir duadır. “Rabbim, ben sana söz veriyorum, sana karşı cephe almış hiçbir kâfir ve facirle bir arada durmayacağım.” Müthiş bir şey. Günün gece namazlarında yani akşam ve sabah, Kâfirûn ve İhlas surelerini zammı sure olarak okumak sünnettir. Birisi nefy (kâfirleri reddetme), diğeri Allah Teâlâ’yı kabul etmektir. Bir anlamsızlık bulutunun altında bocalıyoruz biz aslında. Ne yaptığımızı bir bilsek, 24 saat tazelenen bir imanla yaşamamız takdir buyurulmuş bize. Hocalarımıza çok iş düşüyor. İhlas suresini ezberletirken İhlas ruhu da vermek gerekiyor çocuğa. Bunu bir parola gibi vermek gerekiyor.