Bedeninin mışıl mışıl uyuduğunu görürsün; ‘ben uyuyorum’ demezsin, ‘beden uyuyor’ dersin. “Allah dostları için korku ve üzüntü yoktur.” ayeti tecelli eder. Korku ve üzüntü ancak uykudaki insan için vardır ve tüm korkuların, üzüntülerin, sadece rüyaya kendini çok fazla kaptırdığından dolayıdır. Onun için Hz. Mevlana: “Farz et ki rüyanda kolun başın koptu, gerçekten bu olmuş mudur? Uyanınca bakarsın ki kafan da kolun da yerinde duruyor. Anlarsın ki bu bir rüyaymış. İşte tüm bu gerçek dediğin hayatı da sen böyle bil” der. Ölünce anlayacaksın ki hepsi bir rüyaymış. İnsanlar uykudadır ve rüya görmektedir; ölünce uyanacaklar. Onun için ölmeden önce uyanmak, bunun bir rüya (illüzyon) olduğunu anlamak icap eder. Rüyalar, uyanmak adına anlam taşır. Uykuda görülen en güzel rüya bile hakikate göre kâbustur. Asıl olan uyanmaktır.