Allah Teala bazen çevrendeki insanlar ile haber gönderir. Biriyle evlenmek istersin. Ama seni ve karşı tarafı tanıyan herkes bu evliliği istemez. Annen istemez, baban onay vermez, ablan gönül koyar, hatta kaynanan bile surat asar. Seni ve karşı tarafı tanıyan herkes bir şekilde sana aynı şeyi fısıldar: Bu evlilik olmasın!

Ama sen ne yaparsın? Bildiğini okursun. Hayatın tüm tecrübelerini yaşamış olan bu kadar kişiye rağmen bildiğinizi okursunuz. Sonuç ne olur? Tabi ki hüsran!

Aslında Allah işin başından beri sana haber gönderiyordu. Ama bunu yakın çevren ile yapıyordu. Fakat sen onları dinlemedin...

Bazen bir iş yapmak istersin. Seni tanıyan herkes bu işi yapma der. Bu işi tavsiye etmez. Ama sen herkese rağmen kendi bildiğini okursun. O işe girersin. Sonuç yine hüsran. Aslında Allah Teâlâ sana yakın çevren ile haber göndermişti: Bu işten uzak dur! Ama sen kendi bildiğini yaptın ve zarar çıkacağın bir işe girdin.

Buna okul tercihi, meslek seçimi, ev alma, araba alma, yeni bir işe girme gibi her şey dahildir.

Tabi yakın çevre derken herkesi kast etmiyorum. Sana yakın olan, senin iyiliğini düşünen, seni ve yapmak istediğin şeyi bilen kimseleri kast ediyorum.