NEVROTİK VE STRESLE İLGİLİ BOZUKLUKLAR



19.Yüzyıl başlarında "nevroz" terimi şimdiki nevropati , yani bedendeki sinirlerin organik yada işlevsel hastalığı karşılığında kullanılırdı. Zamanla anlamı değişti.



19.Yüzyılda Charcot , Janet , Breuer ve Freud bugünkü nevroz anlayışına büyük katkıda bulundular.



Klasik olarak nevroz bireyde bunaltı yada bunaltıya karşı özel savunma belirtileri ile kendini belli eden , bireyin gerçekle bağlantısının kopmadığı , toplumsal uyumun genellikle fazla bozulmadığı , psikozlara göre bütün işlevlerde bozukluğun daha hafif olduğu rahatsızlıklar kümesidir.



Nevrozlarda gerçeği değerlendirme yetisi bozulmaz.Yani hasta hastalığını bilir ; kendi kafasındaki düşünceleri , korkuları saçma bulur. Neyin düşünce ,istek,imge,düş ve neyin eylem ya da dışarda olan olay olduğunu farkeder.



Psikanalitik kurama göre nevrozlarda temel patoloji bunaltıdır.Bunaltının öznel ve nesnel belirtileri ya olduğu gibi yaşanır ya da bastırılır ve yerine özel savunma düzenekleri ile oluşan belirtileri geçer. Örneğin yer değiştirme düzeneği ile bunaltı asıl kaynağından özel bir nesneye yada duruma aktarılır ve böylelikle fobiler , obsesyonlar , kompulsiyonlar oluşur.