Omt Nickli Üyeden Alıntı

Bende aynı şeyleri demek istedim zaten kardeşim işte bilinen ve bilinmeyen, söylenen ve söylenemeyen o kadar şey var ki insan bir müddet sonra acziyetinde kayboluyor o kayboluşta kendini ararken rabbinin azametini buluyor ve bu kezde onun hayreti içinde daha kendini bulmadan tekrar kendini kaybediyor ve sadece onu görüyor sonrasındaki zikride "herşey o" oluyor