Krikotiroidotomi: Total hava yolu tıkanıklıklarında yine zaman kazanma amaçlı uygulanan bir girişimdir. Trakeotomi girişiminden kolay ama ona alternatif olmayan bir yöntemdir.



Çocuklarda ve laringotrakeal travmalı hastalarda kıkırdak yapıya zarar verme riski nedeniyle kontrendikedir. Teknik olarak hastanın başı hiperekstansiyona getirilir, çenesi arkaya atılır. Sırtına, klavikula hizasına bir destek yerleştirilir ve laringotrakeal iskeletin belirginleşmesi sağlanır (Rose pozisyonu).



Laringotrakeal iskeletin röper noktaları belirlenir (tiroid kartilaj çıkıntısı, krikoid kartilaj, mandibula simfizisi, sternumun juguler çentiği, trakeal halkalar). Vakit varsa lokal anesaaai uygulandıktan sonra krikoid kartilajın hemen üstünde, tiroid kartilajın alt kenarının altında krikotiroid membranın üzerine gelecek şekilde cilt, ciltaltı ve mebran insizyonu yapılarak hava yoluna ulaşılır.



Membran disaaaaiyonla genişletilir ve içine endotrakeal tüp veya kanül sokulur. Hemen oksijen inhale ettirilir, kanül veya tüpün kafı şişirilir ve tüp tespit edilir. Hastanın acil durumu stabilize olur olmaz trakeotomi işlemi için hazırlıklar tamamlanarak trakeotomi gerçekleştirilmelidir.



Uzun süreli krikotiroidotomi ile kalmak doğru değildir. Krikotiroidotominin komplikasyonları girişim sırasında ve sonrasında kanama, tüpün hava yoluna yerleştirilmemesi, arka duvar hasarı ile özefagus perforasyonu, uzun süre trakeotomiye geçilmez ise subglottik stenoz, ses kısıklığı ve yine uzun süre bu şekilde kalmaya bağlı persistan stomadır.