KRONİK REKÜRREN TONSİLLİT : Kronik tonsillit tekrarlayan akut veya subklinik enfeksiyonlardan sonra tonsillerin kronik enflamasyon göstermesidir. Akut tonsillit sırasında lenfoid folliküller içinde oluşan ufak bir apse odağı, eğer uygun antibiyotik tedavisi yeterli süre ve dozda verilmemişse, fibröz doku kapsülü içinde devam edebilir ve günler ya da haftalar sonra diğer bir tonsillit atağına neden olabilir. Yine kriptler içindeki enflamatuar döküntülerde subklinik enfeksiyona yol açarak akut tonsillit atakları meydana getirir.



Kronik tonsillite neden olan patojenik organizmalar akut enfeksiyonlardaki gibi sıklıkla gram (+) bakterilerdir. Bu bakteriler içinde AGBHS, kronik tonsillitlerde en çok görülen patojen organizma olarak tanımlanmıştır. İkinci sırayı ise stafilokoklar almaktadır. Yine penisiline dirençli alfa hemolitik streptokoklar, stafilokoklardan sonra en sık görülen organizmadır. Ayrıca çeşitli anaeroblar ve diğer bakteri ve viral patojenler de tonsillerden izole edilmiştir.



Kronik tonsillitler 6-15 yaşlan arasında sık olmakla beraber, her yaşta görülebilir. Hastalar çoğunlukla tekrarlayan boğaz ağrılarından yakınırlar. Ateş atakları, eklem ağnlan ve kırıklık gibi sistemik yakınmalar, disfaji, ağız kokusu, ağızda kötü tat hissi, çene altında şişlik yakınmaları olabilir.



Kronik tonsillit tanısı öykü ve muayeneyle konur. Hastaların boğaz muayenelerinde, tonsiller değişik büyüklükte görülür ve tonsil kriptleri kazeöz döküntüler veya pürülan materyalle tıkanmıştır. Tonsil kriptlerindeki destrüksiyonla parenkimal hiperplaziye uğramış, kriptik, basmakla içlerinden pü gelen hipertrofik tonsiller sıklıkla gözlenebildiği gibi, yineleyici enfeksiyon veya skara bağlı fibrotik tonsiller de gözlenebilir. Servikal lenfadenopati genellikle vardır.



Ataklar sırasında başvuran hastalarda tonsiller ve farenks ileri derecede kızarmıştır. Belirgin bir ödem genellikle mevcuttur. Ödem ve eritem damağa doğru yayılır. Tonsiller üzerinde sarıbeyaz benekler ve şiddetli olgularda membran veya pürülan eksüda bulunabilir. Neden olan patojeni saptamak için boğaz kültürü yapılır. AGBHS araştırmak için ASO, CRP, sedimantasyon incelemesi istenebilir.



Kronik tonsillitlerin kesin tedavisi, eğer endikasyonu varsa tonsillektomidir. Ancak akut ataklar sırasında etkenin bakteriyel olduğu düşünülüyorsa antibiyotik tedavisi verilir. İlk tercih edilecek antibiyotik penisilin grubu olmalıdır. Eğer beta laktamaz aktivitesi olan bir etken izole edilirse, o zaman amoksisilin+klavulanik asit, ikinci kuşak sefalosporinler, klindamisin tercih edilmelidir.