HeartLess Nickli Üyeden Alıntı

Evlilik ilişkisi içindeki çiftler birbirleriyle ilgili sorunlar yaşadıklarında bunları çözmeyi gerçekten istiyorlarsa ilişki içinde kendilerini konumlandırdıkları hallerinden -ki ben buna "konfor alanı" demeyi tercih ediyorum- vazgeçmeyi göze almalıdırlar. Bunu bir örnekle açıklayalım. Çiftlerden bir tanesi o yaşa kadar yaşadığı ilişkilerinde bencil olarak ve bencilce davranarak rahat ettirilmek, kendisinin yapması gerekenleri, sorumluluklarını başkalarının yapması sayesinde sorumluluktan kaçmak, bedel ödemek zorunda kalmamak gibi bazı ödüller elde etmiş olabilir. Eşi ise o yaşa dek yaşadığı ilişkilerinde kendisini feda etmek, saçını süpürge etmek, karşısındakini rahat ettirmek için elinden gelenin fazlasını yapmak gibi yollarla bazı ödüller elde etmiş olabilir. Bu örnekteki çiftlerden ilkinin konfor alanı bencil olmak ve öyle davranmak iken diğerinin konfor alanı ise kendisini karşısındaki kişi için feda etmektir. Çiftler hangi konu nedeniyle tartışıyor olurlarsa olsunlar temeldeki sebep bu konfor alanlarını terk etmek istememeleridir. Biri "ben bencil olmaya devam edeyim ama sen de beni idare etmeye devam et" derken diğeri de "ben kendi değerimi bilmemeye, kendimi feda etmeye devam edeyim ancak sen benim ihtiyaçlarımı gör ve karşıla" demektedir ki konfor alanlarını terk etmedikleri sürece bu çiftin sağlıklı bir ilişki kurması mümkün değildir. Bencil olan verici olmayı, kendisini feda eden ise kendi değerini bilmeyi öğrenmeye istekli olmalıdır. Bunu sağlamak için iki tarafta işbirliği içinde hareket ederler ve değişime açık olurlarsa ilişkileri için bir umut var demektir.