xJustTheron Nickli Üyeden Alıntı

Öncelikle selamun aleyküm. Herkese şimdiden hayırlı Ramazanlar dilerim. Bundan tam 2 yıl önceydi, corona dönemiydi. Ben Efendimiz’i ( s.a.v ) görmeyi çok istiyor salavatlar vs. getiriyordum. Bir de benim bunun yanında Allahtan başka bi hacetim daha vardı.

Günlerden bir gün, Ramazan ayının ortalarında ben Rüyamda Efendimizi gördüm. Kendisi diz üstü oturmuş bi şekilde namaz kılıyordu. Ben de arkasında diz üstü oturup onun namazına katıldım, cemaatinden oldum. Sonra evin başka bi odasına kendisini bağdaş kurmuş otururken gördüm. Bende diz üstü karşısında oturuyordum. İnsanlardan kimileri arkamdan onun arka tarafına doğru gidiyor oturuyordu ( bunların hepsi sarıklı cübbeli insanlardı, yanlış hatırlamıyorsam sahabe ve büyük şeyhler, alimlerdi bunlar ) ben o ara Efendimizin yüzüne bakabildim. Yüzü Güneş gibi parıldıyordu, yüzünü göremiyordum ama hani bilirsiniz çıplak gözle Güneşe bakan birinin gözleri acır. Fakat bu böyle değildi, hatta iyi his uyandırıyor, zevk veriyordu ( çok susuz kaldıktan sonra su içince gelen zevk gibi yahut sevdiğiniz bir tatlıyı yiyince aldığımız zevkler gibi ) . Yüzünü görmüyordum ama gülümsediğini biliyordum. Bu sırada onun tam arkasında Hz Ebubekir diz üstü oturuyordu. O da önce Efendimize sonra bana bakarak gülümsedi, öyle ki dişleri gözüküyordu ve bu gülümse şey gibiydi, hani biz iyi bir haber alınca yavaşça gülümseriz ya, öyle. Sonra ben efendimize secde ederek ayaklarını öptüm ( Buradaki secdeden kastım, haşa Allah’a yapılan secde değildir. Nasıl ki melekler Hz Ademe secde etti ama asıl secdeleri Allah’a idi, bu da böyle. Yanlış anlaşılmasın lütfen ) . Bende o sırada içimden yukarıda sizlere dediğim hacetimi geçiriyordum. Söylemek istiyordum ama şey diye düşünüyordum, “ Alimler bile insanın düşüncelerini okuyabiliyor, Efendimiz hayli hayli içimi bilir düşüncelerimi anlar. “ diye ve beklediğim gibi de oldu, Efendimiz anlamıştı içimdeki düşünceyi ama gülümsedi bi şey demedi “ duan kabul olundu veya olunmadı gibi “. Ayrıca ben o rüyayı görmeden önce bir hadisi şerif okumuştum, “ Mümin kul, duam kabul olunmadı demedikçe Allah duasını kabul eder “ diye. Bende aynı şekilde secdedeyken bu hadisi şerife uyduğumu düşünüyordum ama söylemedim. Efendimiz yine anlamış olacak ki bana bunu kastederek “ Seni tebrik ederim “ veyahut “ Aferin “ dedi tam hatırlamıyorum ama tebrik etti. Sonra eliyle beni kaldırdı ve secde etmemden ötürü bana “ hâşâ “ dedi, gülümseyerek. Mütevazi davranma anlamında. Ben yine içimden “ Ya Resulallah, Melekler Adem’e secde ettiler. Bırak bende sana secde edeyim “ diye geçiriyorum. Sonra Peygamberimiz evin başka bi odasına geçti, benim sürekli namaz kıldım ve zikrettiğim o odaya. Bu sefer hafif ağlamaklı dua ediyordu, sıkıntı içinde edilen dua gibi. Benim için dua ediyordu ama ne ettiğini duymadım.


Kardeşlerim ben bu rüyanın tabirini az çok araştırdım, Efendimiz bazen “ evet “ veya “ kabul olur “ gibi şeyler demezmiş, sükut eder, susarmış. Yine onaylana manasında. Ben yine de bu rüyayı anlatacak birini çok aradım, güvenebileceğim. Fakat etrafımda ne güvenilir hoca vardı ne ilim sahibi biri. Ben kendimce rüyayı yorumlamaya çalıştım fakat başkasının yorumlaması daha hayırlıdır diye düşünüyorum. Hem de benden daha iyi bilen biri vardır. Daha ayrıntılı söyler bana.


Hepinize hayırlı Ramazanlar diliyorum kardeşlerim, Allah bizi, Efendimizi hem cümle rüyalarda hem de ahiret yurdunda görenlerden eylesin. Selametle