Mürşidinin vermediği zikri çeken bir insan ve Tevhid, Salavat, İstiğfar, Lafza i Celal harici çekilenler ne kadar dilde Allah rızası için çekiliyor dense de kalpte niyet farklıdır. Adam Süryanice esma çekiyor sonra diyor niyetim Allah rızası... Daha Tevhid çekmeye üşenen adam Süryanice esmayı rıza kazanmak için vird ediniyor. Ruhun haz alması için Kur'an ve sünnete tam uymalı ve istiğfar salavat ve tevhidden şaşmamalı. Bunun haricinde ruhun daha fazla haz alması için de mürşid nazarı gerekir. Mürşid nazarı kişiyi 1000 gün halvette dahi tutabiliyor, kimse kendi başına Cemalullah'ı göremez. Nefsin haz alması ile belki bir takım şeylere vakıf olabilirsin ama seni yolda ilerletmez. Adam o kadar zikir çekiyor cinleri görmek için e açıldı gördü diyelim bu yolda ilerlemiş anlamına gelmiyor ki. Nefs olduğu yerde duruyor ruhun kabiliyeti yalnız aşk meydanında belli olur. Kendi nefsine söz geçiremeyen adamlar, hadime hüddama söz geçirmeye çalışıyor. Kur'an'ın hüddamını görünce korkudan çekiniyor fakat Kur'an okurken adamda gram titreme, ürperme hissi yok. Işık patlamaları vs takılma bunlara çok vesvese gelirse korunma yap. Allah c.c Adem a.s a kendi ruhundan üfleyince Adem a.s da bir aşk peyda oldu. Allah'ı yakından tanımayı o kadar istiyordu ki cenneti bir meyveye sattı yeryüzüne indirildi. Bilinen aksine Adem a.s Allah'ın emrine karşı geldiği için yemedi onu, o aşkın lezzetini daha da seyretmek için ve insanı kamiliyetin sınırına ulaşmak için ve kendi ümmetinden geleceklerin de bu lezzeti tatması için yedi. Madem babamız böyle yapmış bizimde vazifemiz belli keza Hz.Peygamber a.s ve tüm peygamberlerin de vazifesi buydu. Aslında halife olarak yaratılan Hz.İnsan'ın vazifesi budur "Ben gizli bir hazineydim, bilinmek istedim." Bunun için önce nefsini bilmen gerek. Nefsini bilmeden ruhun kabiliyetleri dahi çaresiz kalır. İlmin ile amel etsen dahi amellerine güvenemezsin.