Alıntı:
PeFH Nickli Üyeden Alıntı
Sosyalleşme ama bu direkt bir iletişime geçme anlamında olmak zorunda değil. Sosyal veya kalabalık ortamlarda dahi bulunmak olarak kast etmiştim, sadece ortamda bulunmak bile gelişim sağlıyor. Sancılı dediğim kısım endişelerdi. ve beyindeki krizlerdi özellikle. Sabreden derviş muradına erermiş. O krizleri yönetmek zaten mesele. Ancak eğer kriz varsa ümit, umut, ışık, düzelme ve gelişim var demektir. Bir kriz yoksa ortada gelişecek,düzelecek bir ümit ve umutta yoktur. Acı yoksa kazanımda yoktur diye bir söz var, bunu kriz yoksa gelişimde yok olarak çevirebiliriz. Krizler bir ömür sürmek zorunda değil, ancak gelişim sürecinde olması muhtemel ve krizler varken sanki asla geçmeyecek ve ömür boyu hep tekrar ve tekrar olacakmış gibi hissetirebilir ama bir noktadan sonra krizlerden kurtulmak diye bir şey var. Şuanki aklıma sorarsanız o krizler için birer nimet ve şükür sebebi bile diyebilirim.
|
Karşılaştığım hemen hemen tüm kişilerin hep negatifliklerine odaklanıyorum. Bazılarını nötr olarak algılıyorsam da bu çok nadir oluyor. Bir ben iyiyim herkes kötü diye kendimi yargılıyorum neden ben hep kötü düşünüyorum diye. İşler karışıyor sonra da. İşin içinden çıkamıyorum. Olumlu düşünmek için kendime baskı yapıyorum.
Alıntı:
Lyqus Nickli Üyeden Alıntı
sağ elini kalbe koyarak 3 inşirah okumak yada koruma duaları okumak faydalı oluyor
|
İnşirah suresi virdlerimde var. Teşekkür ederim öneriniz için. Ama daha fazla okumam gerekiyor sanırım.