Laktoz duyarlılığı, ince bağırsakta salgılanan laktoz enziminin düşük seviyede olması ile ortaya çıkar. Normalde ince bağırsağın astarını oluşturan hücreler laktoz enzimini salgılar. Laktoz enzimi tükettiğimiz gıdalardaki laktoz moleküllerine tutunur ve bu molekülleri glikoz ve galaktoz olmak üzere iki basit şekere ayırır.



Laktoz duyarlılığının üç farklı türü bulunmaktadır.

Birincil laktoz duyarlılığı

Normalde vücudunuz doğumda ve çocukluk yılları boyunca sütün ana besin kaynağı olması nedeniyle büyük miktarlarda laktoz üretir. Laktoz üretimi genellikle beslenmeniz değişmeye ve daha az süt tüketmeye başladıkça azaltır. Bu aşamalı düşüş laktoz duyarlılığı belirtilerine yol açabilir.

İkincil laktoz duyarlılığı

Bu tür laktoz duyarlılığı, ince bağırsağı etkileyen bir hastalık, ameliyat veya yaralanma sonucu ince bağırsaktaki laktoz üretiminin azalması sonucu ortaya çıkar. İkincil laktoz duyarlılığı çölyak hastalığı ve mide-bağırsak iltihabı gibi bağırsak rahatsızlıkları ve Crohn hastalığı gibi iltihaplı bağırsak rahatsızlıkları nedeni ile ortaya çıkabilir. Laktoz duyarlılığına neden olan hastalıkların tedavileri laktoz seviyesinin düzenlenmesine ve belirtilerin iyileştirilmesine yardımcı olabilir. Buna karşılık bu durum zaman alabilir.

İrsî laktoz duyarlılığı

Bebeklerin, vücudun laktoz aktivitelerinden tamamen yoksun olması sonucu ortaya çıkan laktoz duyarlılığı ile dünyaya gelmesi oldukça nadir olarak gözlemlenir; fakat muhtemel bir durumdur. Rahatsızlık, otozomal çekinik adı verilen kalıtsal bir motif ile nesilden nesle aktarılır. Bu durum, çocuğun etkilenebilmesi için hem anne hem de babanın çocuğa kusurluk bir gen aktardığı anlamına gelir. İrsî laktoz duyarlılığı bulunan bebekler anne sütündeki laktoza karşı duyarlıdır ve doğumdan itibaren sık olarak ishal ile karşılaşırlar. Bu bebeklerin laktoz içermeyen bebek mamaları ile beslenmesi gerekir.