Alıntı:
simsimaa Nickli Üyeden Alıntı
Ben bu hayatta boşuna yaşıyorum ne dostum var ne sevenim. Ailem dahi kendilerine yük olduğumu düşünüyor iş arıyorum bulamıyorum. Üniversite mezunuyum marketlere kasiyerlik için başvurdum artık onlara bile almıyorlar. Her gün annemden beddualar, hakaretler işitiyorum. Ne için uğraşsam olmuyor, sevdiğim emek verdiğim adam bıraktı gitti 17-18 yaşında kızla evlendi. Bunun için de konu açmıştım hatta burada söylenilen duaları yaptım zerre acım azalmadı. Arkadaşım dostum zaten yok kimse tarafından sevilmeye layık bulunmuyorum, insanların gözünde sıkıcı biriyim. Kendimi değiştirmeye çalıştım olmadı dualara sığındım olmadı. Hayatımda ne iş var ne sevgi var ne arkadaş var herkes el birliğiyle benden hayallerimi çaldı artık gözlerimi kapadığımda öldüğüm zamanı hayal ediyorum. Sadece ölmek ve yaşamaya devam etmemeyi istiyorum, birgün tüm acılarım son bulacak ama intihar da çok büyük günah affı yok deniliyor. Ben bulunduğum durumun içinden çıkamıyorum iyi değilim artık ve dayanamıyorum beni yaşamaya devam ettiren tek fikir intiharın çok büyük geri dönüşü olmayan bir günah olması ama Allah biliyor neler yaşadığımı intihar tek bir anda gelen krize bakıyor olur da bir gün o anı yaşarsam hiç mi affetmez…
|
Güzel kardeşim selamun aleyküm. Müjde, size cehennem kapısından başka bir büyük kapı daha açıldı: O kapı, Allah kapısıdır. Madem hayatınızdan vazgeçebilecek duruma geldiniz o zaman bunu canınıza kıyarak değil nefsinize kıyarak yapın. Normal koşullarda hiç de kolay olmayan bu durum, sizin gibi umudunu tüketmiş insanlar için çok daha kolay olacaktır. Sadece temiz bir başlangıca ihtiyacınız var.
İlgili başlangıç, abdest ile olacak. Kılmıyorsanız 5 vakit namaza başlayın, önce namaz... Sonra her namazın ardından 100 istiğfar çekeceksiniz. İlk zikre "Tövbe ettim estağfirullah," diyerek başlayın, diğerlerinde "estağfirullah" diyerek devam edeceksiniz. Daha sonra 100 Kelime-i tevhid (La ilahe illallah) çekeceksiniz. Sonra da secdeye kapanıp biraz dua etmeye çalışın. Madem her şeyden vazgeçebiliyorsunuz o zaman kendinizi ölüme değil Allah'a teslim edin.
Dualarınızda dünyalık bir şey istemek yerine ferahlık ve iç huzuru dilemeye, Allah rızası kazanmaya çalışın. Unutmayın siz her şeyden vazgeçmiştiniz ama imanınızdan vazgeçemezsiniz.
Bunun dışında kendi tecrübem çerçevesinde "Ya Latif" zikrinin sizi psikolojik olarak rahatlatacağını tahmin ediyorum. ("Ya Ladıif" diyerek zikretmeye çalışın, diliniz dolaşırsa "Ya Latiyf" deseniz de olur.) Gün içinde -mazeretli günleriniz de dahil olmak üzere- istediğiniz zaman çekebilirsiniz. Sayıya takılmayın ama zikri de fazla abartmayın. Bir de uyumadan önce sağınıza dönüp derli toplu yatmış vaziyette Kelime-i Tevhid'e devam edin. Lütfen bu dediklerimi uygulayıp kendinize 1 hafta zaman tanıyın. 1 hafta sonra bazı şeylerin olumlu hale gelmeye başladığını tecrübe edeceksiniz. Vazgeçmeyin imanınızdan. Sevgiler.